ตอนที่ 17
นัตตี้ยัดโทรศัพท์ลงกระเป๋า แต่ไม่ยอมเดินเข้าบ้าน เธอหันไปสบตากับภูรวิชที่นั่งคร่อมมอเตอร์ใชค์คู่ใจอยู่ แววตาของเธอเต็มไปด้วยความสับสน แสงไฟถนนส่องกระทบดวงตาคู่นั้น ทำให้เขาเห็นเงาของความไม่สบายใจที่ซ่อนอยู่
“พี่ภู!! นัตตี้อยากนั่งมอเตอร์ไซค์เที่ยว” เธอตอบอย่างเซ็ง ๆ น้ำเสียงที่เคยสดใสกลับหม่นลงอย่างเห็นได้ชัด
“อ่าว...ทำไมล่ะ” ภูรวิชเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย
“…………..” เธอกอดอกอย่างใช้ความคิด
“ทะเลาะอะไรกับคุณพ่อหรือเปล่า” เขาถามอย่างใจเย็นและพยายามค้นหาต้นตอของอารมณ์ที่เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วของเธอ
“ไม่ค่ะ ไม่ได้ทะเลาะ” เธอปฏิเสธอย่างหนักแน่น แต่ภูรวิชสัมผัสได้ว่าเธอมีเรื่องในใจ
เขาตัดสินใจที่จะไม่ซักไซ้ต่อ แต่เลือกที่จะตามใจเธอในสิ่งที่เธอต้องการในตอนนี้ ความต้องการแรกของเขาคือการทำให้เธอสบายใจและอยู่กับเขานานที่สุด
“ถ้านัตตี้อยากไปนั่งรถเล่น ก็เอาสิ กลับไปพี่ก็ไม่รู้จะทำอะไรเห
