หน้าที่หลักของเลขาท่านประธาน
บทที่ ๕
“ท่านประธาน ลูกหว้าเสียว” ถึงแม้ปากจะพร่ำบอก แต่เธอเองกลับขยับไม่หยุด ราวกับว่าร่างกายต้องการแบบนั้น เธอขยับถี่ขึ้นตามความวาบหวามที่ได้รับ ยิ่งถี่ยิ่งรู้สึกเสียวซ่าน จนรู้สึกได้ถึงความร้อนในร่างกายที่กำลังจะพวยพุ่ง “อ๊ะ!”
ปกรณ์ที่ช่ำชองเรื่องอย่างว่า ไม่ต้องรอให้เธอต้องขย่มเองจนเสร็จ เขาจัดการจับสะโพกของเธอยกขึ้นด้วยสองมือราวกับว่าเธอนั้นตัวเบาดั่งปุยนุ่น เขาจับเธอให้ไปจับโซฟาหันบั้นท้ายที่เกลี้ยงเกลาให้เขา ไม่รอช้าปกรณ์กระแทกเอวสอบจ้วงเข้าจ้วงออกในช่องทางรักที่ตอดรัดแน่นเป็นจังหวะปืนกล รับรู้ได้ถึงการเกร็งช่องทางรักของเธอเป็นระยะ ร่างกายของเขาก็กระตุกถี่พุ่งน้ำคาวสีขาวขุ่นเข้าไปในช่องทางนั้น
“อื้อ!” เธอหมดแรงล้มลงบนโซฟาเริงสวาทนั้น แต่สะโพกยังคงแอ่นรับท่อนเอ็นของเขาไม่หลุด
ปกรณ์ชักท่อนเอ็นออกเบา ๆ น้ำคาวสีขาวขุ่นที่ที่เจือสีแดงจาง ๆ ไหลทะลักออกมาจ
