เริ่มรุก

1222 คำ
แพมTalk "ขอบคุณค่ะ ที่ทั้งไปรับเมื่อคืนแล้ววันนี้ยังมาส่งอีก" ฉันยกมือไหว้ไอ้พีช "เอ้อ ลงไปเดียวกูสาย" "ขอถ่ายรูปคู่ก่อนดิ" ฉันรีบหยิบโทรศัพท์ออกแล้ว แล้วกอดคอมันก่อนจะกดถ่าย "เรื่องเยอะวะแพม" "กูจะส่งให้ไอ้กิตดูว่ามันไม่ต้องมาปลอบกูแล้ว กูมีมึงคอยปลอบแล้ว" ฉันคงไม่ต้องร้องไห้ไปหาไอ้กิตแล้วแหละ "ลงไปจากรถกู" ไอ้นี่ เร่งอยู่ได้ "เจอกันนะ เดียวเลี้ยงเหล้า" ฉันลงจากรถแล้วบอกมัน ก่อนที่ทันจะขับรถออกไป ฉันเดินไปด้วยเลือกดูรูปที่ถ่ายไปด้วย ~โอ๊ย~ แต่เหมือนว่าฉันจะเล่นโทรศัพท์มากเกินไป จนไม่ทันมองเดินชนเข้ากับอะไรสักอย่าง "มาสายใช้ได้นะ" "บอส" จะไม่มาสายได้ไง ก็รถอยู่ที่บริษัทนิ "วันนี้ริสาไม่มาทำหน้าที่ด้วย" เขาพูดแต่สายตาจ้องที่มือถือของฉัน จนฉันรีบเก็บมันลงก่อนจะรีบเดินไปที่โต๊ะทำงานแล้วเปิดคอมพี่ริสา ฉันเตรียมตารางงาน ไปให้เขาแล้วก็ออกมาชงกาแฟ "แพมไปกับพวกเราไหม" พี่น้ำฝนถามขึ้น ไปไหนหรอ "จะไปไหนกันคะ" "ไปเยี่ยมพี่ริสาไง" "ไม่ดีกว่าค่ะกว่าบอสดุ เดียวแพมจะไปตอนเลิกงาน" ไปตอนนี้เขาจะไม่กินหัวฉันหรอ "ก็บอสบอกในไลน์แล้วไง ว่าเขาจะพาเราไปกันทั้งทีม" บอกในไลน์ ไลน์ไหนอะ ฉันมีแค่ไลน์พี่ริสาคนเดียว "อ้อ แพมไม่ได้อยู่ในกรุ๊ปไลน์ค่ะ" "หรอ งั้นเอาไลน์หนูมาเร็วเดียวพี่ดึงเข้า" ฉันกับพี่น้ำฝนแลกไลน์กันแล้วเขาก็ดึงฉันเข้ากรุ๊ปไลน์ พอเสร็จจากตรงนี้แล้วฉันก็รีบเอากาแฟเข้าไปให้บอสหวังว่าวันนี้จะถูกใจเขานะ ฉันมองเขาที่กำลังชิม พอชิมแล้วก็ไม่พูดอะไรแสดงว่าอร่อยถูกปาก รอดไปอีก1วันแล้ว "เอาไลน์เธอมา เวลาฉันสั่งงานจะได้สะดวก" ไลน์ฉันหรอ ไม่ๆ!!! ถึงฉันจะชอบเขาก็เถอะเขาต้องเอาไปให้เพื่อนเขาแน่ๆ "ตอนนี้ฉันอยู่ในกรุ๊ปไลน์แล้วค่ะ ส่งงานผ่านที่นั่นได้เลย" "เอามาเถอะ ฉันไม่เอาไปให้ไอ้เซนหรอก" ให้ตายสิ เขาอ่านความคิดฉันออกหรอ ฉันชั่งใจอยู่นานก่อนจะหยิบโทรมาแล้วให้ไลน์เขาไป ที่ให้ไม่ใช่เป็นเพราะว่าฉันชอบเขาหรอกนะ ตอนนั้นมีแค่หน้าตาเท่านั้นแหละที่ตรงสเปกนอกจากนั้นก็ไม่มีเลย การันTalk นี้แค่ผมรุกแค่วันแรกนะ ก็ได้ไลน์มาแล้ว ไม่น่าจะถึงอาทิตย์หรอกงั้นผมปิดเกมแน่ ก็นึกว่าจะเล่นตัวหน่อย ผมพาทุกคนมาที่โรงพยาบาลมาเยี่ยมเลขาผม "ขอบคุณบอสนะคะที่พาทุกคนมา" ริสาที่นอนอยู่บนเตียงเอ่ย "แล้วจะได้ออกโรงบาลเมื่อไหร่" "พรุ่งนี้เช้าค่ะ " "อืม หายเร็วๆนะถ้าไม่ไหวผมอนุญาตให้ลาได้จนกว่าจะหายดี" "ค่ะ ขอบคุณอีกครั้งนะคะ" "ต้องไหวนะริสา งานเลี้ยงเราวันศุกร์ไงจำได้ไหม" "จำได้และหายก่อนวันศุกร์แน่นอน" ทีมผมนอกจากทำงานเก่งแล้ว ยังปาร์ตี้เก่งมากครับ ทุกวันศุกร์เลยก็ว่าได้ แต่ครั้งนี้พอมีพนักงานใหม่ก็เลยพูดว่าเลี้ยงต้อนรับ ก่อนกลับผมก็พาทุกคนแวะทานข้าวก่อน แต่ผมออกมาคุยโทรศัพท์ "กูได้ไลน์มาแล้ว พูดแค่ไม่กี่คำเอง" ผมโทรไปอวดไอ้เซนว่าได้ไลน์แพมมาแล้ว (หรอวะ หรือเขาสนใจมึง) หึ มันมีด้วยหรอครับคนที่ไม่สนใจผม โปรไฟล์ดีขนาดนี้ "รอดูกูเลย อีกไม่นานเกมนี้จบแน่น" ผมกระตุกยิ้มแล้วกดวาง ก่อนจะเดินเข้าไปในร้านอาหาร "เชิญบอสนั่งเลยค่ะ" "ผมนั่งนี้ดีกว่า" ผมเอ่ยแล้วนั่งลงข้างๆแพม ต้องรุกหน่อยละ อยากปิกเกมเร็วๆ ผมหันไปหาคนข้างๆแล้วยิ้มหวานๆให้เธอ "เป็นไรคะ ไม่สบายหรอ" "ก็อยากยิ้มให้" ใครเจอรอยยิ้มผมแบบนี้ก็ต้องเขินหมดแหละ แต่เธอเองก็ยังดูนิ่งๆ ได้เดียวโดนผมจีบเรื่อยๆแน่ อาหารมาเสิร์ฟจนเต็มโต๊ะไปหมด คนอื่นๆก็ต่างกิน และผมก็ตักอาหารให้แพมไป "อะไรคะ" "ก็ตักให้ไง กลัวไม่ถึง" หึ เป็นไงเขินจนตัวบิดเลยไหมล่ะ ผมดูแลเทคแคร์ดีขนาดนี้ ฮ่าๆ "เเพมทำไมหน้าแดงขนาดนั้นล่ะ" จะไม่แดงได้ไงวะ ก็คงเขินผมที่ตักอาหารให้นั่นแหละ "แพมเผ็ดค่ะ แพมกินอันนี้ไปไม่คิดว่าจะเผ็ดขนาดนี้" เผ็ดงั้นหรอ ผมรีบหันไปหาเธอทันที นี้ไม่ได้เขินแต่เผ็ด ผมเริ่มโมโหแล้วครับ ยิ้มก็แล้วตักอาหารให้ก็แล้ว ยังไม่เห็นท่าทีเขินเลย เอาไงดีวะ ผมอ่านใจเธอไม่ออกแล้วจริงๆ แพมTalk วันนี้กลับคอนโดมาแล้วไม่เหนื่อยเลย ดูซีรีส์ก่อนดีกว่าค่อยไปอาบน้ำอาบ ฉันหยิบไอแพดแล้วขึ้นเตียงไป 3ชั่วโมงผ่านไป... และฉันก็กำลังนอนร้องไห้อยู่ อินมากๆ เห้อกะว่าจะสักสองตอน แต่ตอนหยุดไม่ได้แล้ว ฉันต้องหยุดดูก่อน ไม่งั้นตาบวมแน่พรุ่งนี้ ~ตึด ตึด ตึด~ พอวางไอแพดปึบก็มีคนโทรมาปับ ไอ้พีชโทรมาชวนกินเหล้าแน่เลย แต่พอหยิบมาแล้ว ก็ไม่ขึ้นชื่อว่าเป็นเบอร์ใคร "ฮัลโหลค่ะ" (ทำไมไม่อ่านไลน์) ฉันตกใจมาก แล้วรีบดูเบอร์อีกทีนี่มันคุณการันนิ!!! เขาเอาเบอร์ฉันมาจากไหน แล้วโทรมาทำไม (แพม ตอบ) "บอสคะนี่มันเวลาส่วนตัวนะ" ถึงจะตกใจแต่ก็ โมโหมากกว่านี้เวลาส่วนตัวจะมาถามเรื่องงานอีก (ก็ ส่งไปให้ก่อนไงพรุ่งนี้ ไปหาข้อมูลมาให้ฉันด้วย) จะบ้าตาย ขนาดเลิกงานยังโทรมาสั่งงานอีก (แล้วทำอะไรอยู่) ทำอะไรอยู่งั้นหรอ... เขาถามฉันทำไมอะ ตกลงจะเป็นบอสโหด หรือ บอสใจดี "เอ่อ นอนเล่นค่ะ" (หรอ ไปดื่มกันไหม) "...." ไปดื่ม นี้เขากำลังทำให้ฉันคิดว่าเขาชอบฉันนะทั้งการตักอาหารให้ การที่ทำดีด้วย (ฟังอยู่ไหม) "บอสพูดอะไรหรอคะ ฉันไม่ได้ยิน" (เปล่าหรอก แค่นี้แหละ) เขาพูดจบก็กดวาง นั้นไงพอฉันถามอีกรอบก็ไม่มีความชัดเจน เขาเริ่มทำให้ฉันงงแล้วนะ มันยังไงกันแน่ หรือแค่จะทำให้ฉันเขินหรอ ถ้าเป็นแบบนี้บอกเลยว่าไม่ พวกเพื่อนๆฉันทำให้มากกว่านี้อีกยังเขินเลย ทั้งตักอาหาร ใส่รองเท้าให้
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม