128
[PIPLOY]
อารมณ์แปรปรวน
"หมายถึงผู้ชายข้างๆใช่ไหมหนู"
ฉันหันไปมองไดอาแล้วอมยิ้ม เขาดูนิ่งแต่หน้าแดงถึงหูเลย แต่ไม่ใช่แค่เขาที่เขินฉันก็เขินเหมือนกัน เพราะที่พูดเมื่อกี้หลุดปากค่ะ!
"ชะ ใช่ค่ะ ผู้ชายข้างๆนี่แหละอร่อย"
"พอแล้ว-_-" ไดอาแย้งแล้วแสร้งหยิบกระเป๋าตังค์จ่ายเงินให้ ปลาหมึกสดย่างได้ไปต่อ แต่ปลาหมึกแห้งได้แขวนที่กระจกมองข้าง เขาบอกว่ากลิ่นมันไม่ค่อยดี อยากกินค่อยลดกระจกหยิบมา
"อ้ำๆ"
"เอาหนวด"
"นี่ไงหนวด"
ฉันป้อนปลาหมึกย่างให้เขา สิ่งที่เข้ากันของเราคือไดอาจะกินแค่หนวดส่วนฉันกินแค่ตัวไม่มีใครแย่งใคร แต่ปลาหมึกแห้งที่โดนเนรเทศไดอาไม่กิน เขาบอกเหม็นรับไม่ได้
แต่ฉันกินเรียบ ตั้งแต่จันทบุรีถึงกรุงเทพปากไม่ว่างเลยค่ะ ไม่ใช่ด่าไดอาที่ขับรถเร็วนะ กินล้วนๆ
"ไดอาตรงนั้นมีร้านอาหารชาววังอร่อยมาก แวะกินกัน" คนขับรถอยู่หันมามองฉัน
"ไอ้โลมาอ้วน-_-" กรี๊ดด่าได้หน้าตายมาก
"ว่าใครอ
