วันนี้เธอไปทำงานกับเขา แต่ไม่กล้าสบตาเขา เพราะเขาดูแปลกๆไป มันดูกรุ้มกริ่มยังไงไม่รู้ จนเธอทำตัวไม่ถูก แล้ววันเขาเหมือนจะแกล้งเธอเป็นพิเศษตอนทำงาน เรียกแต่เธอทั้งวัน เธอเดินกันเหนื่อยแล้ว เดี๋ยวก็เรียก แล้วก็เรียก จนรอบที่สิบเธอเริ่มจะหมดความอดทน
“เจ้านาย แกล้งหนูใช่มั๊ย เรียกอยู่นั่นแหละ หนูไม่ได้ทำงานเลยนะ ให้หนูเข้ามานั่งในห้องนี้มั๊ย เรียกขนาดนี้”
เธอเริ่มชักสีหน้าไม่พอใจเขา เพราะเดินเข้าออกจนประตูจะหนีบมืออยู่แล้ว
“ดี งั้นเดี๋ยวให้ยกโต๊ะเธอเข้ามาในห้องเดียวกับฉัน เป็นความคิดที่ดีมาก”
พูดจบเขาก็หันไปสั่งลูกน้อง เดี๋ยวๆๆ ฉันประชดไม่ได้จะให้เขาทำแบบนั้นจริงๆสักหน่อย
“หนูล้อเล่น เจ้านาย หนูกำลังเรียนรู้งานอยู่ แล้วอย่างนี้หนูจะรู้มั๊ย กรุณาห้ามรบกวนเวลาทำงานของหนู” เธอพูดเสียงเข้มลอกเลียนแบบเขา ทำเอาลูกน้องในห้องยิ้มกันยกใหญ่ ไหนนายบอกจะไม่ยุ่งกับเมียของไอ้ตะวัน?
“โอเค แต่พักเที่ย
