SAIFAH TALK
ผมลืมตาตื่นขึ้นมาในห้องที่ไม่คุ้นตา เหมือนกับว่าความทรงจำก่อนหน้านี้มันถูกลืมหายไประหว่างการนอน ได้แต่เงยเหม่อมองฝ้าสีขาวด้านบนอย่างเชื่องซึม
ทุกอย่างรอบข้างเงียบจนได้ยินเสียงลมหายใจแรงๆ ของตัวเองดังเข้ามาในโสตประสาท
พอจะลุกหรือขยับตัวขึ้นนั่งความเจ็บก็เเล่นแปล่บขึ้นมาที่บริเวณช่วงหน้าท้อง ผมเบ้หน้าด้วยความเจ็บ พลางกวาดสายตาแล้วพยายามเปล่งเสียงอันแหบพร่าของตัวเองออกมา
"พี่หมอก.."
หายไปไหนของเขา
ผมนอนนิ่งเป็นผักบนที่นอน ไม่อยากขยับตัวเพราะกลัวจะเจ็บแผล ก่อนหน้านี้จำได้ว่าผมยืนรอจะข้ามทางม้าลาย แต่แล้วจู่ๆ ก็เหมือนมีสิ่งแปลกปลอมปะทะเข้ากับร่างกายอย่างจัง
พอก้มมองถึงได้เห็นว่าปลายมีดที่โชกไปด้วยเลือดถูกดึงออกมา พร้อมกับของเหลวสีแดงสดที่ไหลออกมาเคลือบชุดนักศึกษาให้กลายเป็นสีเลือดในทันที
"หนูตื่นแล้วหรอ"
ถามหาก็มาถึงทันที
คนตัวสูงเดินเข้ามาพร้อมกับถาดอาหารของผู้ป่วยบนโต๊ะแ
