“ทำไรอยู่เหรอ” พริกจินดาเดินเข้าไปหาคาเรนที่ง่วนทำอะไรบางอย่างอยู่ในห้องครัวในสภาพท่อนบนเปลือยเปล่า ท่อนล่างมีเพียงผ้าขนหนูพันรอบเอวไว้พอหมิ่นเหม่
“ชงกาแฟ”
“ชงเผื่อด้วยนะ” คาเรนส่ายหน้าเอือมระแต่ก็ยอมชงกาแฟอีกแก้วให้กับหญิงสาว
เมื่อคืนหลังจากเสร็จภารกิจพิชิตสวรรค์ด้วยกันในรถ เธอกับเขาก็ลากกลับมากินกันต่อที่ห้องของชายหนุ่มและเป็นครั้งที่สองแล้วที่พริกจินดาได้นอนค้างคืนที่ห้องของเขา
“ขอบคุณค่ะ” พริกจินดาเอ่ยเสียงทะเล้นทันทีที่ชายหนุ่มวางแก้วกาแฟลงตรงหน้า กลิ่นหอมของกาแฟอบอวลอยู่ในอากาศปลุกประสาทสัมผัสของเธอให้ลิ้มลองรสชาติของมัน คาเฟอีนเป็นจุดเริ่มต้นของวันใหม่ให้เธอมีเรี่ยวแรงต่อสู้กับชายตรงหน้าที่นั่งทำหน้าอึมครึมอยู่
“จะกลับตอนไหน“
พริกจินดาทำหน้าเซ็ง ๆ กลอกตามองบนด้วยความเหนื่อยหน่ายพลันพึมพำแผ่วเบาออกมาว่า
”ไล่อีกแล้ว“
”ไม่ได้ไล่แค่ถาม“
”นายจะไปทำงานแล้วเหรอ“
”ฉันมี
