ชีวิตของติณณภพดูมีความสุขมากตั้งแต่วันที่ปรับความเข้าใจกับลูกสาวได้สำเร็จ ผ่านมา 2 สัปดาห์แล้ว เป็น 2 สัปดาห์ที่ได้ใช้เวลากับลูกสาวในทุกวันหยุดศุกร์เสาร์อาทิตย์ เพราะคนเป็นแม่อนุญาตให้เขาไปรับลูกสาวมานอนด้วยที่บ้าน แม้ว่าจะเป็นการพบกันเพียง 2 อาทิตย์ แต่ด้วยความผูกพันทางสายเลือดที่ลูกสาวก็คงรับรู้ได้ว่าเขาเป็นพ่อที่รักลูกอย่างที่แม่เคยเล่าบอกให้ฟังมาตลอด ยังรู้สึกขอบคุณที่แม้ว่าเธอจะเคยโกรธหรือเคยเกลียดเขามาก่อน แต่อย่างน้อยแม่ของลูกก็ไม่เคยยัดเยียดความรู้สึกเลวร้ายที่ตัวเองมีให้กับคนเป็นลูกได้รับรู้กับเรื่องราวในอดีตที่ตัวเองได้ก่อเอาไว้
"คุณพ่อขา ทำไมคุณแม่ไม่มานอนที่บ้านนี้ด้วยกันบ้างเลยคะ?"
ในขณะที่กำลังนอนเล่นกันอยู่บนเตียง ลูกสาวก็หาเรื่องมาชวนผู้เป็นพ่อพูดคุยกันอีกครั้ง ใบหน้าจิ้มลิ้มนอนซบอกของผู้เป็นพ่อ ดวงตากลมแป๋วแหงนมองหน้าหล่อเหลาของผู้เป็นพ่ออีกครั้ง
"คุณแม่โกรธพ่ออยู่ลูก ย
