เขาคบกับชานนท์ด้วยใจ เพราะเวลาอยู่ด้วยกัน เรื่องงานไม่เคยเข้ามาอยู่ในหัว ส่วนใหญ่ก็พูดคุยกันเรื่องธรรมดา เฮฮากันเองตามประสาเพื่อนที่คบกันมานาน
เขมชาติมองตามแผ่นหลังของเพื่อนไป เขาเองก็รู้สึกว่าทำให้เพื่อนเดือดร้อนอยู่เหมือนกัน
“คุณเขมไม่สบายใจเหรอครับ”
“อืม... เหมือนทำให้นายนนท์เขาเดือดร้อน”
“บางทีก็อาจจะไม่ทั้งหมดนะครับ”
“หมายความว่าไง”
“เห็นไอ้ยศบอกว่าคุณนนท์ชอบคุณปลายรุ้ง บอกให้คนดูแลเธออย่างดี”
“ก็ขอให้เป็นแบบนั้นเถอะ” เขมชาติตัดบท ระหว่างเขากับปิ่นปัทมามีการพัฒนาในทางที่ดีขึ้น และดูเหมือนป้าของเขาจะลืมไปแล้วเช่นกันว่าปิ่นปัทมาเป็นลูกหนี้ไม่ใช่เมียเขาจริงๆ ตั้งแต่แรก
เขมชาติพาปิ่นปัทมาไปรับประทานอาหารเย็นกับป้าของเขาเป็นครั้งแรก นับตั้งแต่เธอย้ายมาอยู่ที่นี่ และเป็นครั้งที่สองที่เขามาทานอาหารกับท่านหลังจากได้ปิ่นปัทมาเป็นเมีย
“ขนมหวานเอย กับข้าวเอยที่หนูปัทฝากมาให้อร่อยๆ มา
