ถามไปก็เริ่มเป็นกังวล ถึงเขาจะเจ้าชู้ แต่ก็ไม่เคยรังแกผู้หญิง ผู้หญิงทุกคนก็ล้วนแต่เต็มใจ เสร็จกิจก็แยกกันอย่างชิวๆ ไม่มีพันธะแต่กับปลายรุ้งเขารู้สึกผิดเอามากๆ เลย เพราะทำตัวเหมือนพวกหื่นกามขืนใจผู้หญิง
“ต้องรู้สึกแย่สิครับ ก็เจ้านายไปขืนใจเธอ”
“ก็ยายเด็กนั่นปากเสีย” เขาหน้าบึ้ง นึกถึงคำด่าแล้วหงุดหงิดยิ่งกว่าเดิม
“คุณปลายรุ้งกำลังโมโหอยู่นะครับ เธอคิดว่าโดนจับมาขายซ่อง เป็นผมผมก็โกรธ”
“ก็กำลังจะอธิบาย ไม่ยอมฟังอะไรเลย” ชานนท์ถอนใจเฮือก
“จริงๆ ต้องปล่อยเธอไปก่อนนะครับ แล้วค่อยอธิบาย ให้เธอใจเย็นก่อน”
“ใจเย็นบ้าอะไรของแก ยิ่งให้เวลาผ่านไป ยายนั่นยิ่งว้าวุ่นไม่สบายใจ ฉันต้องรีบบอกความจริงสิ ที่ไหนได้ ไม่ฟังอะไรเลย ด่าไฟแล๊บ”
“เจ้านายเป็นห่วงความรู้สึกของคุณปลายรุ้งขนาดนี้เลยเหรอครับ”
“แกจะถามเซ้าซี้ทำไม แต่เรื่องนี้ห้ามถึงหูม๊านะโว้ย”
“อ้าว... ไหนบอกจะรับผิดชอบไงครับ ถ้าคุณนายใหญ่ร
