ของกำนัล 9 | ค่อยๆ สอนเธอเอง
1166 คำ
สนาม T1
ไมอาเดินเข้าไปภายในสนามแข่งรถชื่อดัง มือเรียวเล็กกำสายสะพายกระเป๋าแน่นเพื่อลดการประหม่า เสียงเครื่องยนต์ เสียงคนโห่ร้องเชียร์ไม่ได้ช่วยลดความตื่นเต้นของเธอลงไปได้เลย เธอก้าวเดินผ่านกลุ่มคนมากมายภายในสนามแข่ง
รถแต่ละคันที่จอดอยู่มีแต่รุ่นหรูและแต่งมาอย่างดุดัน บรรยากาศของที่นี่เต็มไปด้วยกลิ่นน้ำมันเครื่อง ควันจากท่อไอเสียและอะดรีนาลีนของเหล่านักแข่งกับกองเชียร์ที่กำลังคลั่งไคล้ความเร็ว
เธอสูดหายใจเข้าลึกแล้วก้าวไปยังพื้นที่โซนวีไอพีด้านใน สายตาของใครหลายคนเริ่มจับจ้องมาที่เธอเมื่อเห็นผู้หญิงตัวเล็กๆ เดินเข้ามาเพียงลำพัง
“มาหาใคร?” เสียงหนึ่งดังขึ้นจากชายร่างสูงที่ยืนกอดอกอยู่แถวนั้น ท่าทางเขาดูเป็นหนึ่งในลูกน้องของธีสิส
“มาหาธีสิส”
ชายคนนั้นมองหน้าเธออยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพยักหน้าให้ลูกน้องอีกคนพาเธอเข้าไปด้านใน ไมอาก้าวเดินต่อไปด้วยความรู้สึกไม่มั่นใจ ทุกย่างก้าวเต็มไปด้วยความประหม่า
เธอเดินไปจนถึงห้องกระจกหรูที่มองเห็นสนามแข่งได้ชัดเจนจากมุมสูง ด้านในมีโซฟาหนังแท้ โต๊ะเครื่องดื่ม และบรรยากาศที่บ่งบอกถึงความเป็นส่วนตัวสุดๆ
ธีสิสนั่งเอนหลังอยู่บนโซฟาตัวใหญ่ ขายาวไขว่ห้าง มือหนึ่งถือแก้ววิสกี้พลางหมุนมันไปมาเหมือนกำลังใช้ความคิด สายตาคมปรายมองเธอที่ยืนอยู่หน้าประตู
“มาเร็วกว่าที่คิด” เขาเอ่ยเสียงเรียบ ก่อนจะยกแก้วขึ้นจิบ
ไมอาเม้มปากแน่น ก่อนจะก้าวเข้าไปยืนตรงหน้าเขา เธอไม่รู้ว่าควรเริ่มต้นพูดยังไง เมื่อวานเขาให้โอกาสเลือกแล้ว หากแต่วันนี้เธอเป็นคนเลือกที่จะบินกลับมายังกรงทองของเขาอย่างเต็มใจ
“ไมอามาแล้วค่ะ”
ธีสิสไล่สายตามองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า ชุดเดรสเข้ารูปที่เธอใส่ช่วยขับผิวขาวเนียนจนยิ่งดูโดดเด่นกว่าเดิม เขาเหยียดยิ้มมุมปาก วางแก้วเครื่องดื่มลงบนโต๊ะ ก่อนจะลุกขึ้นยืนเต็มความสูง
“พร้อมทำหน้าที่แล้ว?”
เธอเงียบไปชั่วขณะ ก่อนจะพยักหน้าช้าๆ
ธีสิสก้าวเข้าไปใกล้ ก่อนจะยกมือขึ้นแตะปลายคางเธอเบาๆ ใช้ปลายนิ้วโป้งไล้ไปตามริมฝีปากสีระเรื่อ ริมฝีปากที่เขาเพิ่งได้ลิ้มลองไปเมื่อคืน
“แน่ใจ?” เขาถามย้ำ ดวงตาคมกริบฉายแววบางอย่างที่อ่านไม่ออก
ไมอากำมือแน่น ความกลัว ความลังเล และความหวาดหวั่นไหลวนอยู่ในใจ แต่สุดท้ายเธอก็สูดหายใจลึกแล้วพยักหน้าตอบอีกครั้ง
“…ค่ะ”
“ตามมา” เขาก้าวนำออกไปจากห้องโดยมีไมอาเดินตามไปติดๆ
ดวงตาคู่สวยมองออกไปข้างนอกกระจกใสที่สามารถมองเห็นวิวสนามแข่งชัดเจน มือเล็กจิกกระเป๋าสะพายแน่น เธอดึงสายตากลังไปมองเจ้าของแผ่นหลังกว้างที่เดินนำอยู่ข้างหน้า
นี่เธอ…ต้องตกเป็นของเขาจริงๆ ใช่ไหม
ไม่อยากเชื่อก็ต้องเชื่อ มาถึงจุดที่เธอต้องนอนกับเพื่อนของผัวเพื่อนสนิท คิดแล้วก็ยังไม่กล้าอยากยอมรับความจริง แต่พอเดินผ่านประตูบานนั้นไปแล้วสายตามองเห็นเตียงนอนขนาดหกฟุต สิ่งนั้นมันตอกย้ำความจริงทันที
ธีสิสนั่งลงปลายเตียง สายตาคมกริบไล่มองไมอาตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยแววตาพึงพอใจ
“เมื่อวานฉันบอกเธอไว้ว่ายังไง?”
“ไมอาไม่ลืมค่ะ” เธอตอบ ก่อนจะปล่อยกระเป๋าที่คล้องบ่าอยู่ลงพื้นอย่างไม่สนใจว่าเป็นของแบรนด์เนมราคาแพง เธอค่อยๆ ย่อตัวลงเพื่อ ‘คลานสี่ขา’ เข้าไปหาเขา
“ตอนคลานมองหน้าฉันด้วย”
เธอมองหน้าเขาอย่างทำใจดีสู้เสือ จังหวะคลานเข้าไปหาเขารับรู้ถึงชายกระโปรงที่เลิกขึ้นสูงจนรู้สึกเย็นวูบวาบตรงนั้น…
ธีสิสมองภาพนั้น มือหนายกขึ้นลูบคางตัวเองเบาๆ พลางเลียขอบปากตามไปด้วย เมื่อไมอาคลานเข้ามาแล้วนั่งลง สายตาคมกริบปรายมองเจ้าของใบหน้าสวยหวานแดงก่ำเพียงนิด เขาโน้มใบหน้าลงไปหาไมอาจนได้กลิ่นแอลกอฮอล์จางๆ จากลมหายใจอุ่น
“ดื่มมา?”
“นะ…นิดหน่อยค่ะ”
“ไปดื่มกับใคร”
“คนเดียวค่ะ…” เธอตอบเสียงแผ่วเบาโดยไม่กล้าสบสายตาคู่นั้น ตอนนี้ใบหน้าคมคายของเขาอยู่ใกล้จนลมหายใจเป่ารดกัน
“ทำไมจู่ๆ ถึงอยากไปดื่ม” เสียงทุ้มเอ่ยถาม
“แค่นึกอยากดื่มค่ะ”
“งั้นเหรอ” ธีสิสจ้องลึกเข้าไปในดวงตาคู่นั้น ลึกๆ เขารู้ว่าเธอไม่ได้เต็มใจมาที่นี่ มีผู้หญิงมากมายที่เสนอตัวเข้าหาเขาโดยสมัครใจ ทว่าผู้หญิงตรงหน้ากลับแตกต่างออกไปโดยสิ้นเชิง
“เธอรู้ไหมไมอา…” เขาโน้มเข้าไปกระซิบข้างใบหูเล็ก เสียงทุ้มต่ำลากยาวอย่างเจ้าเล่ห์ “ฉันไม่ชอบนอนกับผู้หญิงที่แค่ยอม ฉันชอบคนที่ ‘ต้องการ’ จริงๆ”
คำพูดนั้นทำให้เธอสะอึก ไมอากลืนน้ำลายเหนียวลงคอ ก่อนจะกลั้นใจพูดออกไป
“งะ…งั้นไมอาต้องทำยังไงคะ”
ธีสิสหัวเราะเบาๆ มือหนาเลื่อนลงมาแตะที่ต้นแขนเปลือยเปล่าของเธอ ลูบไล้ไปมาอย่างไม่รีบร้อน
“พิสูจน์สิ ว่าเธอเองก็ต้องการเหมือนกัน”
ไมอากัดริมฝีปากแน่น คำพูดของเขาทำให้ร่างกายเธอสั่นสะท้านด้วยความรู้สึกที่อธิบายไม่ถูก เขากำลังท้าทายเธอ กำลังผลักภาระความต้องการมาให้เธอเป็นคนเลือก
หัวใจของไมอาเต้นรัวจนแทบทะลุออกจากอก ขณะที่เธอยกมือขึ้นแตะที่ไหล่แกร่งของเขาช้าๆ ก่อนจะขยับเข้าไปใกล้อีกนิด…
ธีสิสจ้องหญิงสาวตรงหน้าด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ มือหนายกขึ้นลูบไล้แผ่นหลังเนียนเปลือยเปล่าผ่านสายเดรสที่เลื่อนหลุดลงมาจากหัวไหล่ ริมฝีปากหยักยกยิ้มเล็กน้อยเมื่อเห็นเธอสะดุ้งไปทั้งตัว แค่นี้ก็รู้แล้วว่าเธอไม่เคยผ่านเรื่องแบบนี้มาก่อนจริงๆ
“ทำไมตัวสั่นขนาดนี้?” เขากระซิบถามใกล้ใบหู ก่อนจะกดจมูกโด่งเป็นสันลงบนลำคอขาวเนียน สูดกลิ่นหอมหวานที่ผสมกับกลิ่นแอลกอฮอล์จางๆ
ไมอาหลับตาปี๋ หัวใจเต้นแรงไม่เป็นส่ำ เธอรู้ว่าเธอไม่ควรหวาดกลัว แต่การกระทำของเขาทำให้ร่างกายเธอต่อต้านไม่ได้
“ไมอา…” เสียงทุ้มต่ำเอ่ยเรียก
“คะ?” เธอขานรับเสียงสั่น ดวงตาหลุบต่ำไม่กล้าสบตาเขาโดยตรง
“เธอไม่เคยจริงๆ เหรอหืม”
“ไมอาบอกพี่ธีสิสไปแล้ว” เธอตอบกลับด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา สัมผัสจากฝ่ามือเย็นเฉียบทำร่างกายแข็งทื่อจนบางครั้งแทบลืมหายใจ
“งั้นคืนนี้…ฉันจะค่อยๆ สอนเธอเอง” เสียงทุ้มต่ำกระซิบเบาๆ ข้างหู
ไมอาเป็นของใหม่ และของใหม่มักจะท้าทายเสมอ…
- ผู้เขียน
