ของกำนัล 53 | ร้อนรน

1297 คำ

คนตัวโตเมื่อมาถึงเพนท์เฮาส์สีหน้าก็ดูอารมณ์ดีไม่ใช่น้อย เดินผิวปากไปยังตู้เย็น มือหนาหยิบขวดน้ำออกมาแล้วเทใส่แก้วกระดกดื่มอย่างสบายใจ เพราะหาเรื่องใกล้ชิดไมอาได้อีกครั้ง ครืด ครืด เสียงโทรศัพท์เครื่องหรูดังขึ้น ทำให้ธีสิสวางแก้วน้ำในมือลงแล้วคว้าโทรศัพท์ที่วางอยู่เคาน์เตอร์ครัวขึ้นมากดรับสายของโซ่ (ได้หลักฐานคืนนั้นมาหมดแล้วครับ ให้ทำยังไงต่อครับนาย) “ส่งมาให้กูให้หมด และคลิปเสียงบางส่วนส่งไปในมาตาฟัง” (ครับนาย) เขาวางโทรศัพท์ลงบนเคาน์เตอร์อย่างใจเย็น จากนั้นยกแก้วน้ำขึ้นดื่มอีกอึกพร้อมกับยกยิ้ม ติ๊ง… เสียงแจ้งเตือนข้อความที่ดังขึ้นพร้อมกับชื่อคนส่งปรากฏบนหน้าจอ ทำให้สายตาคมกริบเหลือบมองเพียงนิด พอเห็นว่าเป็นไมอาหัวใจแกร่งพลันสั่นไหวทันที รีบคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาแตะข้อความเบาๆ ไมอาปลดบล็อกเขาแล้ว… ริมฝีปากหยักได้รูปเผยรอยยิ้ม สิ่งที่เกิดขึ้นทำให้เขาแทบหยุดยิ้มไม่ได้ราวกับคนบ้า ไ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม