…ที่นี่ที่ไหน?...
ข้ามองไปรอบตัวเห็นแต่ความมืดมิด แม้แต่ปลายเท้าก็ยังไม่รู้สึกว่าเป็นพื้นดิน สรุปแล้วข้ามาอยู่ที่ใดกัน… เหมือนกับมีบางสิ่งที่ขาดหายไป อะไรกันนะ ข้ารู้สึกว่าในหัวใจช่างว่างเปล่า อนึ่งก็รู้สึก…ทรมาน ทรมานเหลือเกินราวกับลืมบางสิ่งที่สำคัญมาก ๆ
จะมัวแต่คิดอยู่เช่นนี้ไม่ได้ อย่างน้อยข้าก็ต้องหาทางออกให้ตัวเอง ถ้าหากเดินไปจนสุดทางอาจจะพบแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์ก็เป็นได้!
ทว่า…ข้าเดินมาร่วมชั่วโมงแล้ว เหตุใดทุกอย่างยังคงมืดมิดอยู่เหมือนเดิม ข้าควรจะทำเช่นไรดีช่างน่าหวาดกลัวเหลือเกิน ไม่ว่าจะมองไปทางทิศใดก็มีแต่ความมืดเข้าปกคลุมมีเพียงค่าผู้เดียว
ใครก็ได้ช่วยข้าที!
ทรุดตัวลงกับพื้นอย่างหมดความหวัง หวาดกลัวเหลือเกิน หัวใจของข้าเต้นแรงมาก ๆ ราวกับจะกระเด็นหลุดออกมาจะอกอย่างไรอย่างนั้น
วาบ!
“อ๊ะ!?”
เกิดแสงสว่างวาบขึ้นถึงหน้าของข้าจนต้องยกมือขึ้นบดบังแสงสว่างแสบตานั่น เมื่อแสงสว่
