“จัดการให้มันถูกต้องแล้วกัน ทางเราก็ไม่ได้ขัดอะไรอยู่แล้ว ดีซะอีกที่เราจะมีหลาน บ้านนี้มันเงียบมานานแล้ว” นายสุภาพเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม แม้ว่ามันจะไม่เหมาะสมที่ทั้งสองจะชิงสุกก่อนห่าม แต่เมื่อเรื่องมันเลยเถิดไปไกลแล้ว ก็ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะมาตำหนิบุตรสาวอีกต่อไป นายสุภาพได้แต่ภาวนาให้บุตรสาวได้เจอคนที่ดี คนที่พร้อมจะดูแลบุตรสาวไปตลอดชีวิต
เมื่อผ่านด่านครอบครัวของลลินเรียบร้อยแล้ว คราวนี้ก็เป็นด่านครอบครัวของปราณเอง เขาก็พาเธอมาพบกับครอบครัวของเขา ซึ่งคุณปานวาดกับคุณเหมชาติ มารดาและบิดาของเขาก็ให้การต้อนรับลลินเป็นอย่างดี
ท่านทั้งสองไม่ได้ถือเนื้อถือตัวและเจ้ายศเจ้าอย่าง ท่านทั้งสองยอมรับสะใภ้ที่มากจากครอบครัวธรรมดาครอบครัวนี้แล้วยิ่งเมื่อท่านรู้ว่าลลินคือผู้หญิงที่บุตรชายท่านเคยทำร้ายจิตใจ ท่านยิ่งเอ็นดูและให้ความเมตตากับลลิน ที่ท่านรู้เรื่องนี้ก็เพราะว่าปราณเคยมาปรึกษา หลังจากที่เขาได้
