“ไม่ชอบงับ” คนน้องก็รีบตอบตามเช่นกัน ในขณะที่ผู้เป็นบิดาทำหน้าเหรอหราทันที
“แล้วหนูชอบอะไรล่ะคะลูก” ลลินเอ่ยถามเด็กน้อยทั้งสอง ในขณะที่คนเป็นพ่เสียใจเล็กน้อยที่เลือกของเล่นไม่ถูกใจลูก
“เค้กงับ” เด็กน้อยทั้งสองคนตอบเกือบจะพร้อมๆ กัน นั่นทำให้ลลินยิ้มออกมาด้วยความเอ็นดู เด็กหนอเด็ก ตอนนี้คงไม่มีอะไรสำคัญไปกว่าของกินแล้วสินะ
“เดี๋ยวตอนเย็นค่อยกินนะครับ กินมากไม่ดีเดี๋ยวฟันฝุรู้มั้ย” ปราณรีบบอกบุตรชายทั้งสองที่ยังอยู่ในอ้อมแขนอุ่นของเขา
“กินเค้กๆ” เด็กชายทั้งสองพร้อมใจกันพูดออกมา นั่นทำให้ทั้งบิดาและมารดาต้องยิ้มให้กัน ก่อนที่จะทำใจแข็งยังไม่ให้กิน เพราะเค้กมันมีความหวานมาก มันไม่ดีต่อสุขภาพของเด็กเท่าใดนัก คงต้องรอกินตอนเย็นรอบเดียวน่าจะดีกว่า
ซึ่งเด็กทั้งสองก็งอแงอีกนิดหน่อย ก่อนจะลงจากอ้อมกอดบิดาไปวิ่งเล่นตามปกติ ลลินกับปราณได้แต่ส่ายหน้าน้อยๆ พร้อมทั้งอมยิ้มเมื่อมองสองแฝดไม่ได้ใส่ใจกั
