บทลงโทษพวกโรคจิต
1867 คำ
ผู้คุมสาวฉาวโลกีย์
ตอน บทลงโทษพวกโรคจิต
ณ. ประเทศนี้ในยุคนี้คดีฆ่าข่มขืนคือต้องโทษประหารชีวิตโดยฉีดยาเข้าเส้นเลือดให้ตายสถานเดียว ดังนั้นในแดนขังที่10จึงมีแต่เพียงนักโทษข่มขืนที่ไม่ได้ฆ่าคน
ทว่าการข่มขืนก็นับว่าร้ายแรงมากแล้วในยุคสมัยใหม่ นักโทษจึงข่มขืนมีอยู่ด้วยกันสามระดับ
หนึ่งคือพวกหลงผิดไปกระทำชำเราคนอื่นครั้งแรก สองพวกที่ทำแล้วติดใจมาทำอีก สามคือพวกที่ก่อเหตุซ้ำซากโดยมีเหยื่อมากกว่าสิบคนขึ้นไป
ระหว่างที่นักโทษอาบน้ำ มิสเอผู้คุมคนสวยก็ออกมาลานกลางแจ้งเพื่อรอประกาศกฏใหม่ที่เธอตั้งขึ้นเอง
มองไปรอบๆเห็นสนามบาสและสนามฟุตบอล มีลานวิ่งและที่ยกน้ำหนักเล่นกล้ามอยู่เรียงราย มองเลยลานออกไปเป็นอาคารผลิตสินค้าที่นักโทษจะต้องสลับกันไปทำงาน มองย้อนกลับมาคือเรือนนอนที่ใหญ่โตผนังเป็นคอนกรีตหนาเตอะ
ตุบ! ๆ ๆ หนุ่มนักโทษชายร้อยนายเดินเรียงแถวกันมายืนสะเปะสะปะอยู่กลางลานกว้าง
"แถวตอนเรียงสิบ ปฏิบัติ" ผู้คุมสาวตะโกนสั่ง
นักโทษชายเดินเอื้อยอ้ายเข้ามาเรียงแถวตามคำสั่ง
เปรี้ยง! ๆ ๆ ปืนกลในมือผู้คุมสาวดังลั่น กระสุนแหวกอากาศพุ่งขึ้นฟ้าเป็นแสงจ้าช่างน่ากลัว เสียงแสบแก้วหู
พรึ่บบบ! เหลือเชื่อ! นักโทษร้อยนายเข้าแถวตรงเผง สายตาทุกคนมองลงพื้นอย่างไม่กล้าสบสายตามิสเอ
"กฏข้อที่หนึ่งคือต้องฟังตามคำสั่งฉันเท่านั้น เข้าใจไหม" มิสเอตะโกนลั่น เธอเดินผ่านหน้าแถวไปมา มือข้างนึงถือปืนกลมืออีกข้างท้าวสะเอวดูเกรี้ยวกราด
"เข้าใจครับ" นักโทษตอบบ้างไม่ตอบบ้าง เสียงเหยาะแหยะ
"ทำได้ไหม รู้ไหมว่าที่นี่ใครคุม รู้ไหมแดนใคร รู้ไว้ซะด้วยว่ากฏหมายจากแผ่นดินใหญ่มาไม่ถึงที่นี่" มิสเอกัดฟันขู่ชายฉกรรจ์นับร้อยชีวิตตรงหน้า ต่อให้ใจสั่นกลัวก็ต้องแอ็คโหดให้สุดขีด
จะให้พวกนี้รู้ว่าฉันกลัวไม่ได้เลย! มิสเอคิดในใจขณะที่เดินไปสบตาหัวโจกที่เคยบีบคางเธอ
"เข้าใจไหม ไอ้ตัวห้าว อยากลงไปนอนให้ฉลามกินก็บอก ชิ" เธอตะคอกใส่หน้าโหดๆจนน้ำลายกระเซ็นใส่หน้าหัวโจก
"เข้าใจครับนายหญิง" เหลือเชื่อ! หนุ่มหน้าโหดตะโกนลั่น
"ดีมาก ฮิ ๆ ดีมาก" มิสเอหัวเราะชอบใจ การรู้ว่ามีอำนาจเหนือชายทำให้เธอรู้สึกตัวใหญ่ หัวใจเหมือนจะพองโต นั่นหมายถึงชายร้อยๆคน
"นี่แดนใคร" สาวสวยตะโกนลั่น
"มิสเอ" นักโทษชายตะโกนตอบสุดเสียง
"นี่ใครคุม"
"มิสเอ" ผู้คุมสาวเดินวนๆ
มิสเอ ๆ ๆ ๆ เสียงตะโกนก้องไปทั่วแดน
"เอาหละกฏมีแค่นี้ ไปออกกำลังกายได้ รอเรียกทานอาหาร" สาวสวยสั่ง
ทุกคนงงเป็นไก่ตาแตกเมื่อกฏคือผู้คุมเป็นดั่งพระเจ้า แต่ก็ไม่มีใครปริปากค้าน
ฮ่าาา! สาวสวยยิ้มอย่างกระหยิ่มกระหย่องลำพองใจ ก่อนจะหันหลังเดินไปตรวจโรงอาหารข้างๆเรือนนอน
เธอได้อาบน้ำเป็นครั้งแรกในเกาะนี้หลังจากทานอาหารแล้วก็มานั่งในห้องควบคุมสุดล้ำเพื่อตรวจบันทึกของผู้คุมคนเก่าที่ฆ่าตัวตาย
"หืม! ไอ้หมอนี่" สาวสวยอ่านบันทึกในจอคอมพิวเตอร์แล้วก็ตกใจ
"เดเนียล ก่อเหตุช่วยตัวเอง ปล่อยน้ำเลอะนองพื้นเสมอๆ" เสียงอ่านบันทึก
ผู้คุมสาวประกาศเรียกนายเดเนียลมายังห้องสอบสวนแล้วมัดตรึงร่างของเขากับเก้าอี้เหล็กด้วยโซ่
แขนถูกไพล่หลังมัดติดพนักพิงหลัง สองขาถูกมัดติดขาเก้าอี้เอาไว้
"ทำไมนายถึงช่วยตัวเองแล้วเลอะเทอะแบบนั้น" มิสเอนั่งตรงข้าม เธอส่องไฟฉายใส่หน้าซีดๆของนักโทษ
ดูรวมๆแล้วหนุ่มคนนี้ตัวขาวๆผอมๆเหมือนหนุ่มออฟฟิศ หน้าตาก็ดูดีมีความรู้แต่ดันเป็นพวกโรคจิตบ้ากาม
"ผะ ผะผมหยุดความคิดไม่ได้ครับ ไม่ได้เลย" แดเนียลตอบเสียงสั่น
"ความคิดอะไรที่หยุดไม่ได้" มิสเอถลึงตาขู่
"ผมอยากมีเซ็กส์ครับ อยากมีเซ็กส์ตลอดเวลา ยิ่ง ๆ คุณเข้ามาผมยิ่ง เอิ่ม ยิ่ง" เขาดูเลิ่กลั่ก
ปั่งงง! มิสเอลุกยืนฟาดมือใส่โต๊ะ หนุ่มนักโทษสะดุ้งด้วยความกลัวสุดขีด
"ยิ่งอะไรหาาา! บอกมา! " สาวสวยตวาดลั่น
"ยิ่งอยากเอาคุณครับ ดูนมคุณสิ ดูเนื้อตัวคุณสิทั้งขาวทั้งอวบ มันน่าฟัดไปหมดทุกส่วนจริงๆ" แดเนียลจิตหลุดออกมาเต็มตัว
กร่อด! ๆ ๆ สาวสวยกัดฟันเสียงดัง เธอโมโหสุดขีดเพราะว่าเมื่อกี๊นี้แอบอ่านคดีของแดเนียลมา
เขาก่อเหตุข่มขืนเด็กสาวที่เป็นนักเรียน ยิ่งทำให้เธอเค้นเคืองแทนสาวคนนั้น
"ถอดกางเกงออก" มิสเอตะคอกใส่หน้าซีดๆ
"ผะ ผมจะถอดได้ยังไงเล่าครับ โดนมัดมือมัดเท้าหมดเลย" แดเนียลปากสั่น เขาเหงื่อตกและตัวสั่นด้วย
"อ่อ เหรอ งั้นอยู่นิ่งๆ" มิสเอผลักโต๊ะเลื่อนออกแล้วคุกเข่าลงกับพื้นตรงหน้าตักนักโทษ
พรึ่บ! เธอจับกางเกงผ้ายืดขายาวแล้วรูดลงมา ในทันทีก็ตาค้างเมื่อเป้ากางเกงในของนช.ชี้โด่ขึ้นมา
"คิดอยากจะเอาฉันเหรอ อยากจะข่มขืนฉันเหมือนเด็กนั่นเหรอ" สาวสวยพร่ำบ่นและดึงร่นกางเกงในนักโทษ เขาต้องช่วยยกตูดให้เธอรูดมันลงไปกองที่หัวเข่า
ผึงงงง! ลำเอ็นยาวๆสีขาวดีดขึ้นมาฟาดปากผู้คุมหน้าสวยดังแป๊ะ
อร๊ายยย! มิสเอเผลอกรี๊ด เธอรู้ตัวแล้วว่าเผยความอ่อนแอให้มันเห็น
"ขืนโดนเอาไปเล่าต่อฉันแย่แน่ ฉันคุมพวกเหี้ยมทั้งหมดนั้นไม่ไหวแน่ๆ" สาวสวยคิดในใจ
เพี๊ยะ! เธอฟาดหลังมือใส่แท่งเอ็นแข็งๆสุดแรง
โอ๊ยยย! หนุ่มนช.ตะโกนด้วยความเจ็บปวด เขาตัวกระตุกแรงจนโซ่รัดแขนขาช้ำ ที่ลำเอ็นโดนเล็บมือบาดจนเลือดซึม
"หนอย ทำเป็นสำออย ทีทำเด็กผู้หญิงล่ะ" มิสเอสะใจเมื่อรู้ตัวว่าเอาอยู่ เธอเอียงหน้าสวยๆจ้องมองแท่งเอ็นขาวๆและจับมันพลิกโยกไปมาเพื่อสำรวจโดยรอบลำ
หมับ! ๆ ซี๊ดดดด! แดเนียลพยายามกลั้นเสียงครางแต่ก็หลุดลอดออกมาเบาๆ ผู้คุมสาวก็นั่งคุกเข่าจับแท่งเอ็นโยกไปโยกมา
"มันไม่ใหญ่แต่ยาวมาก" หล่อนคิดในใจ มือเริ่มสั่นแต่ก็ไม่รู้ตัว แท่งลำของหนุ่มคนนี้ขาวสะอาดสะอ้าน มันยาวโง้งจนมองแล้วเสียวสะดือ
ตรงหัวบานใหญ่แต่แก่นลำเล็กเรียว ตรงโคนค่อยใหญ่ขึ้นมานิดนึงและมีขนดกดำ
ลำตรงเผง หัวงอขึ้น ปลายแดงระเรื่อ! นี่คือเสียงที่ผุดขึ้นมาเองในหัวผู้คุมสาว
"โอ๊ยไม่ไหวแล้วซี๊ด ช่วยทำให้ผมแตกได้ไหมโอย" แดเนียลครางอย่างอ้อนวอน
มิสเอเพิ่งสติหลุดออกจากลำเอ็นตรงหน้า เธอบีบหัวบานๆแล้วหมุนวนด้วยนิ้วมือ
"โอ๊ย! ๆ ผมขอโทษ ผมขอโทษครับนายหญิง" แดเนียลร้องโหยหวน แต่ก็ไม่มีใครได้ยิน ห้องสอบสวนมันหนาเตอะ
"อยากนักรึ ฮิ ๆ" มิสเอนึกสนุก เธอพล่ามขณะที่เอาสองมือกำบีบรอบลำยาวๆ
ส่วบ! ๆ ๆ มือเล็กๆชักรูดขึ้นลง แท่งเอ็นสั่นหงึกๆอยู่ในอุ้งมือ มันให้ความรู้สึกเสียวดีพิลึก
อ่าห์! ซี๊ดดด! อ่าาาา! นช.เงยหน้าครางอย่างสุขสม
ฉึกกก! ผู้คุมสาวเอาเข็มแทงเข้าที่แก่นกลางลำ
โอ๊ยยยย! เสียงร้องเวทนาน่าสงสาร
"นี่สำหรับที่แกไปทำกับเด็กตาดำๆ" มิสเอแสยะยิ้มแล้วดุนเข็มฝังลึกลงไปในแท่งเอ็นร้อนๆ
โอ๊ย! ๆ ๆ ยิ่งเสียงร้องดังขึ้นเท่าไหร่เธอยิ่งชอบใจ
ซักพักแท่งลำยาวๆก็หดเหี่ยวลงมา เข็มยังปักคาอยู่
"แข็งสิ สู้สิ ทีคนที่โดนแกทำยังทนได้มากกว่านี้เลย" มิสเอเงยหน้าสวยๆสั่งแดเนียล
"มันไม่แข็งแล้วครับ ผมเจ็บ ปล่อยผมเถอะฮือ! ๆ" นช.ร้องไห้เสียแล้ว
"งั้นต้องทำให้เสียวใช่ไหม ได้สิ" มิสเอเอ่ยแล้วก้มหน้าแลบลิ้นเลียตรงปลายลำ
แผล๊บ! ๆ ๆ เธอกวาดลิ้นใส่หัวบานๆจนมันเต้นตุบๆ แท่งลำตั้งขึ้นมาในทันตา
สวบ! ๆ ๆ มือเธอจับเข็มที่ทิ่มกลางลำหมุนวนๆให้แดเนียลมันเจ็บไปด้วยเสียวไปด้วย
ฮือ! ๆ ๆ นักโทษโรคจิตร้องไห้งอแงไม่หยุดเมื่อเจอผู้คุมที่จิตกว่า
ลิ้นของเธอแตะกลางรูลำ น้ำเยิ้มๆปริ่มออกมาทำให้ได้รสเค็มๆมันๆปะแล่มๆ
น้ำลายในปากหล่อนแตกพร่าออกมาเหมือนตอนที่กินของเปรี๊ยวจัดๆ
อือออ! เผลอครางออกมาเบาๆขณะที่เผลอตัวอ้าปากคาบหัวแดงๆดูดเต็มปาก
มือดึงเข็มออกจากกลางลำแล้วเปลี่ยนมากำมันรูดขึ้นลงเบาๆ
"อาาา! ขอบคุณครับ ขอบคุณที่ไว้ชีวิตผม สาบานผมจะไม่ทำกับใครอีกแล้ว ผมกลับตัวแล้ว" แดเนียลครางกระเส่า เขาแทบไม่เชื่อสายตาเมื่อก้มลงเจอใบหน้าสวยๆคาบลำเอ็นของเขาจนแก้มพอง
อั่ก! ๆ ๆ สาวสวยอย่างเธอหยุดตัวเองไม่ได้ หน้าผงกขึ้นลง ปากอมรูดแท่งร้อนๆจนแก้มตุ่ย
อ่าห์! ๆ โอยซี๊ดดด! แดเนียลหน้าเหยเก ตัวกระตุกหงึกๆ
ปรี๊ดดด! ๆ ๆ น้ำคาวพวยพุ่งเข้าเต็มกระพุ้งแก้มสองข้างแล้วไหลย้อนออกมาเลอะริมฝีปากสีชมพูสวย
แค่ก! ๆ ๆ มิสเอสำลักจนน้ำรักขาวๆไหลเลอะคอและเสื้อเชิ๊ตเครื่องแบบ
"อย่าริอาจไปบอกใคร แล้วอย่าชักน้ำเลอะพื้นด้วยนะไอ้บ้า" เธอยืนขึ้นแล้วเอานิ้วจิ้มหัวนช.
"ครับผม ผมไม่บอกใคร ผมไม่ทำน้ำเลอะอีกแล้วครับ" แดเนียลตอบ
"เออ ทำในห้องน้ำนั่น แล้วเป็นสายได้ไหม คอยสอดส่องทุกคนแล้วส่งข่าวให้ฉัน" มิสเอถาม
"ผมไม่กล้าหรอกครับ พวกนั้นมันโหด มันแค่กลัวปืน ปากบอกตามกฏแต่พวกมันหาโอกาสทำร้ายคุณนะครับ"แดเนียลตอบ
"ไม่ได้เหรอ เผื่อฉันจะให้ค่าตอบแทนแบบนี้อีก" มิสเอชี้ที่ปากตัวเอง น้ำขาวๆยังไหลเยิ้มคาง
"ได้ครับ ได้แน่นอน ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ" แดเนียลกลับคำเอาดื้อๆ
"อื่มดีแล้ว ลับๆ อย่าให้ใครรู้ บอกทุกสิ่งที่ได้ยินมา" มิสเอบอกขณะที่เอามือลูบหัวแดเนียลเหมือนลูกหมาตัวนึง
"ทำตัวเชื่อฟังเข้าไว้ อีกประเดี๋ยวก็ได้ออกไปเป็นคนดีแล้ว ฮิ! ๆ" เธอหัวเราะชอบใจ
- ผู้เขียน
