ผู้คุมสาวฉาวโลกีย์
ตอน ทาสรับใช้ส่วนตัว
สายฝนพรำเบาๆในค่ำคืนหนาว ผู้คุมสาวหลีกหนีออกมานั่งชมวิวบนกำแพงสูง ซึ่งมันเป็นทางเดินบนกำแพงเหมือนกำแพงเมืองจีน ที่ต่างกันก็คือที่นี่แคบกว่าแต่มีหลังคาคลุมยาวไปตลอดแนว
มองเข้ามาด้านหลังเห็นเรือนนอนและสิ่งปลูกสร้างที่มีแต่อิฐและปูน มองออกไปข้างหน้าเห็นท้องทะเลทอดยาวไปในความมืด สุดลูกหูลูกตา
มิสเอเอนหลังนอนบนเตียงพับเหมือนที่ใช้วางริมชายหาด เธอกอดแก้วกาแฟร้อนไว้แนบอกและก้มดมกลิ่นอายหอมกรุ่นของเมล็ดกาแฟคั่ว
สายฝนโดนลมพัดกระเซ็นเป็นผอยๆปลิวเข้ามาแตะเนื้อต้องกายทำให้เย็นยะเยือกถึงขั้วหัวใจ
ซู๊ดดด! อ่าส์! "ได้กาแฟร้อนนี่ดีจริงๆ เราลืมหนาวไปเลย" มิสเอซดกาแฟร้อนแล้วพึมพำ
"พวกชั่วหลับกันหมดแล้วโลกก็สงบเสียที ฮิ ๆ" หล่อนหัวเราะชอบใจ แก๊ก! วางแก้วกาแฟลงบนพื้นข้างๆเอวแล้วหยิบหนังสือเล่มโปรดขึ้นมาอ่าน
"การเป็นคนที่มีคุณค่า" ริมฝีปากขมุบขมิบอ่าน บรรยากาศล
