พิมพ์รวีมองเอกสารด้วยมือที่สั่นเทา ปากคอแห้งผาก เอาแต่ส่ายหัวดิกอ้าปากจะปฏิเสธ เสกสรรจึงสั่งให้ลูกน้องที่รออยู่ข้างนอกนำตัวแพทย์หญิงเจ้าของไข้ของหล่อนเข้ามา เห็นสีหน้าซีดเผือดเหมือนคนจะเป็นลม พิมพ์รวีก็หมดสิทธิ์ปฏิเสธแล้ว เพราะหลักฐานมัดตัวแน่นหนา ได้แต่ยืนตัวสั่นงันงกฟังกัญจน์เปิดโปงหล่อนต่อไปว่า
“เป็นไง อึ้งจนพูดไม่ออกเลยเหรอ ไม่ใช่แค่สร้างเรื่องว่าท้อง เรื่องบริจาคไตพวกคุณก็ใช้วิธีเดียวกันปลอมแปลงเอกสารขึ้นมา เพราะเป็นการผ่าตัดแบบลับๆ เลยยิ่งตรวจสอบได้ยาก แถมพวกคุณก็ฉลาดพอที่จะปกปิดทุกคนว่าไม่รู้จักกัน นามสกุลต่างกัน ทำให้ไม่มีใครสงสัยหรือสาวไปถึงตัวพวกคุณได้ มิน่า...ตอนที่คนของผมตรวจสอบเรื่องนี้ครั้งแรกจึงถูกตบตาไม่พบความจริง
แต่ที่น่าทึ่งจนทำเอาผมอยากจะมอบรางวัลตุ๊กตาทองคำให้คุณเลยก็คือ คุณลงทุนถึงขั้นยอมเจ็บตัวกรีดขาสร้างรอยแผลผ่าตัดเพื่อตบตาผม คุณนี่มันไม่ธรรมดาจริงๆ ตอแหลเอาโล่ไป
