“ไหนๆ วันนี้เราก็มาเลี้ยงฉลองความสำเร็จกันทั้งที่ ถ้าผมจะขอเพิ่มเงื่อนไขอีกสักข้อในสัญญาคุณจะว่าอะไรมั้ยครับ”
กัญจน์มองคชาที่ตักอาหารไปพลาง สีหน้ายังคงนิ่งเฉยผิดกับความสงสัยภายในใจ ก่อนเอ่ยปากแบ่งรับแบ่งสู้
“ถ้าไม่เหลือบ่ากว่าแรง ผมยินดีครับ”
“ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรหรอกครับ ผมเห็นมาร์หน่วยก้านดี เลยอยากจะให้มาทำหน้าที่ประสานงานโครงการของเรา” คชาพูดอย่างสบายๆ ราวกับสิ่งที่เขาพูดไม่ใช่เรื่องเคร่งเครียดทางธุรกิจที่มีมูลค่านับพันล้าน
กัญจน์เหล่มองคนที่นั่งอยู่ตรงข้ามกัน ไม่รู้มธุมาสใช้มารยาออดอ้อนคชาท่าไหน เขาถึงได้พิศวาสจนต้องหาทางดึงตัวเธอให้มาอยู่ใกล้ๆ คิดจะเอาโครงการใหญ่ที่สองบริษัทระดับบิ๊กร่วมมือกันไปประเคนให้ถึงมือเธออย่างนั้นหรือ...
“ผมว่ามันไม่เหมาะ”
“ไม่เหมาะยังไงครับ” คชาเอนหลังพิงพนักอย่างไม่ทุกข์ร้อน
“ความสามารถของเธอคงไม่ถึง” เขามองมธุมาสตรงๆ กระตุกยิ้มเยาะ
“เอาอะไรมาวัด
