ช่วงเวลาต่อมา_
"ให้เราส่งตรงนี้เองเหรอ หอพักเจ้าขาอยู่ตรงไหน เราจะได้รู้จักไว้ด้วย" ยามงานเลี้ยงต้องเลิกลา เฟอร์รี่เลยแวะมาส่งเจ้าขาแต่เธอกลับปฏิเสธ ขอลงตรงทางมืดๆ เป็นพื้นที่คับแคบรถใหญ่ไม่สามารถสัญจรได้
"หอพักเราอยู่ตรงนั้นเอง เดินไม่กี่ก้าวไม่ต้องห่วง" ร่างอรชรพยามประคองสติ กระชับเสื้อคลุมยีนส์ปกปิดเรือนร่าง แล้วนำกระเป๋าขึ้นมาสะพายคล้องไหล่มน กับโทรศัพท์กำไว้ในมือตลอดเวลา
"งั้นเราเดินไปเป็นเพื่อน"
"มะไม่ต้องนะเฟอร์ แค่นี้ก็เกรงใจจะแย่ รีบกลับไปเถอะเดี๋ยวพรุ่งนี้ไม่ได้ทำงานจะโดนป๊าบ่นเอานะ" ร่างอรชรเร่งก้าวเท้าลงรถก่อน
"งั้นเจ้าขาเดินไปก่อน เดี๋ยวเราค่อยให้คนขับรถออกไป"
"ก็ได้ ไปล่ะจุ๊บๆ " มือบางยกขึ้นบ๊ายบ่าย แล้วรีบก้าวเดินลัดเลาะไปทางลัด มันจะเป็นเส้นทางไปเพนท์เฮ้าส์ของเดลต้า ขืนเธอให้เพื่อนสาวรู้คงเป็นเรื่องใหญ่ ในความสัมพันธ์ที่แม้แต่ตัวเธอยังงงๆ
"มาถึงช้าไปนะนังหนูน้อย
