เมื่อเริ่มรู้ว่าตนเองตั้งครรภ์ อาการแพ้ท้องต่างๆ ก็เริ่มแสดงออกมา หญิงสาวรู้สึกเวียนหัวจนไม่สามารถไปทำงานได้ เธอได้แต่นอนอยู่บนเตียงด้วยความเวียนหัว นาทีนี้หญิงสาวเข้าใจถึงหัวอกของคนที่เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวแล้วว่ามันลำบากแค่ไหน นี่ขนาดเพิ่งเริ่มต้นเธอยังปางตายได้ขนาดนี้ แล้วต่อไปล่ะ หญิงสาวจะเข้มแข็งพอที่จะเลี้ยงดูลูกน้อยที่เกิดมาเพียงลำพังได้หรือเปล่า ญาดาได้แต่นอนร้องไห้น้อยใจในโชคชะตาของตนเอง
ระหว่างที่หญิงสาวนอนร้องไห้อยู่นั้น อยู่เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น เธอตั้งใจว่าจะไม่ไปเปิด เพราะคงไม่มีญาติที่ไหนมาเยี่ยมเธอ มันอาจจะเป็นการเคาะผิดห้องเสียมากกว่า แต่ทว่าเสียงเคาะประตูนั้นไม่ได้หยุดลงตามที่เธอคิด หญิงสาวจึงลากสังขารลุกขึ้นจากที่นอน ก่อนจะเดินไปเปิดประตูด้วยความอ่อนเพลีย
เมื่อเปิดประตูห้อง หญิงสาวก็ต้องตกใจเป็นอย่างมาก เมื่อร่างสูงที่เธอคิดถึงมาตลอดมาปรากฏตัวอยู่ตรงหน้าเธอ ญาดาถึงกับตะ
