ดวงตาคมปลาบจ้องบานประตูห้องน้ำที่ปิดสนิทด้วยสายตาคาดโทษ ยามขยับเท้าเดินออกมาชายหนุ่มก็กดรับสายหมายเลขปลายทางที่ไม่ได้มีการบันทึกรายชื่อเอาไว้
“สวัสดีครับ”
“จักร นิ้งเองนะคะ”
“มีอะไร”
“ทำไมต้องทำเสียงดุด้วยล่ะคะ” มโนรมเอ่ยด้วยน้ำเสียงน้อยต่ำใจ “นิ้งแค่จะโทร.มาบอกว่านิ้งกับคุณพ่อถึงบ้านเรียบร้อยแล้วนะคะ”
“อืม” จักรทิพย์ครางรับในลำคอไปอย่างนั้น
“อย่ารังเกียจกันได้ไหมคะ ตอนแรกนิ้งไม่รู้ว่าจักรแต่งงานแล้วเลยเสียมารยาทไปอย่างนั้น แต่ตอนนี้นิ้งรู้แล้ว นิ้งแค่อยากเป็นเพื่อนกับจักรไม่ได้หรือคะ”
น้ำเสียงจากปลายสายชวนให้จักรทิพย์รู้สึกเห็นใจอยู่หลายส่วน และในเมื่อหญิงสาวแสดงเจตนาอย่างชัดเจน เขาก็ไม่คิดจะถือสา
“ได้”
“ขอบคุณนะคะจักร”
“อืม” จักรทิพย์ครางรับในลำคอ “แค่นี้นะผมจะไปอาบน้ำ”
“ค่ะ”
กดวางสายแล้วจักรทิพย์ก็วางโทรศัพท์ไว้ที่โต๊ะเล็กข้างเตียง เขาคว้าผ้าเช็ดตัวพาดบ่า เดินดุ่มๆ ออกจากห้อ
