สองสัปดาห์ต่อมา
“หน้าตาของคุณจักรดูมีความสุขดีนะครับ คืนนี้ดื่มกันหน่อยไหม ชวนผู้หมวดก้องมาด้วยก็น่าจะดี แต่ถ้าคุณจักรเกรงใจภรรยาก็ไม่เป็นไรนะครับ”
“ทำไมผมต้องเกรงใจด้วย”
ได้ยินแบบนั้นจักรทิพย์ถึงกับรวบปิดแฟ้มงานแล้ววางลงบนโต๊ะทำงานเสียงดังปัง คิ้วได้รูปที่พาดเหนือดวงตาเรียวรีขมวดมุ่นบ่งบอกว่าเจ้าของกำลังไม่สบอารมณ์
“นั่นน่ะสิครับ ทำไมคุณจักรต้องเกรงใจภรรยาตัวเล็กๆ กันด้วยนะ”
เอ่ยออกไปแล้วปกิตก็แอบลอบยิ้มด้วยท่าทางกรุ้มกริ่ม แต่พอถูกเจ้านายหนุ่มจ้อง เจ้าตัวก็แสร้งตีสีหน้านิ่งขรึมไร้รอยยิ้ม
“คืนนี้นัดไอ้หมวดก้องได้เลย”
“ร้านไหนดีครับ”
“ผมไม่อยากไปดื่มที่ร้าน”
“ถ้างั้นเราจะไปดื่มที่ไหนกันดีครับ”
“บ้านผมก็แล้วกัน”
ในศาลาไม้สักที่ตั้งอยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่หน้าบ้านไตรลักษณ์ถูกจักรทิพย์ ปกิต และหมวดก้องภพจับจอง ดวงตะวันเพิ่งจะลาลับท้องฟ้าไปได้ราวชั่วโมงเศษ ดังนั้นพวกเขาจึงมีเวลาดื่มกันอีกห
