ท่ามกลางความมืดสลัวมนตระการพลิกตัวตะแคง ดวงตากลมโตลอบมองเสี้ยวหน้าคมคาย หญิงสาวเกือบจะเผลอไผลไปกับความใจดีของเขาตลอดสองอาทิตย์ที่ผ่านมาอยู่แล้ว แม้คำพูดคำจาของจักรทิพย์จะดูแข็งกระด้างไปสักหน่อย แต่ในเรื่องอื่นๆ นั้นเขาค่อนข้างใจดีกับเธอ เดิมทีมนตระการคิดว่าตนเองจะถูกเขากลั่นแกล้งเพราะความเกลียดชังในตัวของเธอกับอาแพร แม้ว่าเขาจะไม่ได้ป่าวประกาศว่าเธอเป็นภรรยาของเขา ทว่าหากมีใครถามจักรทิพย์ก็ไม่อิดออดที่จะบอกว่าเธอเป็นภรรยา มนตระการเกือบจะเผลอไผลไปกับความใจดีนั้นแล้ว หากไม่ได้ยินกับหูว่าความคิดของชายหนุ่มยังคงมั่นคงเฉกเช่นเดิมไม่เปลี่ยนไป
เขาต้องการหย่ากับเธอ สิ่งเดียวที่เขาปรารถนาจากเธอก็คือใบหย่าเท่านั้น
ยิ่งคิดในอกก็ยิ่งเสียดแน่น แว่บหนึ่งมนตระการเคยเเผลอไผลคิดไปว่าการแต่งงานที่ไม่ได้เกิดจากความรัก สักพักพออยู่ๆ กันไปก็คงรักกันเองตามคำโบราณว่า แต่ในความเป็นจริงไม่ใช่แบบนั้นเลยสักนิด เพร
