“ว่าแต่หนูมนเป็นลูกหลานใครกันล่ะ”
“เป็นหลานของฉันเองค่ะ”
“แล้วพ่อแม่ของหนูมนล่ะ”
“เสียแล้วค่ะ” บนใบหน้าของแพรใจมีรอยยิ้มบางๆ “นายอำเภอสงสัยอะไรเปล่าคะ”
“เห็นหน้าหนูมนดูคุ้นๆ อาจจะเป็นลูกหลานของคนที่ผมรู้จัก เลยเสียมารยาทถามซะเยอะเลย ขอโทษที”
“ไม่เป็นไรค่ะ”
แพรใจยิ้มให้นายอำเภอมาโนชย์อย่างไม่ถือสา ส่วนมนตระการก็ได้หายใจหายคอออกมาอย่างโล่งอก ที่นายอำเภอมาโนชย์ลอบมองเธอบ่อยๆ ก็เป็นเพราะสาเหตุนี้นี่เอง แบบนั้นมนตระการถึงได้กลืนอาหารคล่องคอขึ้น ส่วนมโนรมนั้นตักข้าวกินด้วยท่าทางรื่นรมย์มากขึ้นตั้งแต่รู้ว่ามนตระการแพ้อาหารทะเลแต่จักรทิพย์กลับไม่รู้ในเรื่องนี้ นั่นแสดงว่าเขาไม่ได้ใส่ใจคนเป็นภรรยามากสักเท่าไร เผลอๆ อาจจะแต่งงานกันเพราะเหตุผลบางอย่างก็ได้
มนตระการเป็นหลานของภรรยาใหม่ของบิดาของจักรทิพย์ และเธอก็ได้ยินชาวบ้านพูดกันว่าจักรทิพย์ไม่ค่อยชอบหน้าคนที่มีศักดิ์เป็นแม่เลี้ยงสักเท่าไร แถ
