ทันทีที่รถจอดสนิทมนตระการก็ก้าวลงจากรถทันที จักรทิพย์ขมวดคิ้วอย่างไม่สบอารมณ์ที่หญิงสาวไม่คิดรอคนเป็นสามีอย่างเขา เท้าหนาขยับอย่างรวดเร็วเพื่อก้าวตามอีกฝ่ายให้ทัน คว้าแขนเรียวข้างหนึ่งเอาไว้ได้ ทว่าไม่ทันได้ขยับปากเอ่ยอะไร ก็ถูกขัดจังหวะโดยรถหรูคันหนึ่งที่เลี้ยวเข้ามาจอดหน้าบ้านไตรลักษณ์ จักรทิพย์จึงละมือจากท่อนแขนเรียวของมนตระการ ตาคมจ้องไปที่แขกผู้มาใหม่อย่างพิจารณา ในขณะที่มนตระการเองก็ไม่ได้ขยับเท้าหนีไปไหน หญิงสาวหันกลับมามองที่รถคันดังกล่าวเช่นกัน
“นายอำเภอ”
น้ำเสียงของจักรทิพย์เจือความแปลกใจเมื่อเห็นนายอำเภอมาโนชย์มาหาเขาถึงบ้าน แต่ครู่ต่อมาความแปลกใจเหล่านั้นก็เลือนหายเมื่อเห็นมโนรมก้าวตามลงมา
“จักร”
มโนรมควงแขนบิดาเข้ามาหยุดตรงหน้าจักรทิพย์และมนตระการ แบบนั้นจึงเลี่ยงไม่ได้ที่จักรทิพย์ต้องทักทายอีกฝ่ายตามมารยาท ส่วนมนตระการก็ยกมือขึ้นไหว้อีกฝ่ายอย่างเงียบๆ
“สวัสดีครับท่าน”
“
