"ขอบคุณนะนาว" ปุณณ์โน้มใบหน้าลงมาหอมแก้มนาวดังฟอดต่อหน้าเจ้าหน้าที่ ผู้คนที่มาติดต่อราชการที่สำนักงานเขตหลังจากได้ใบสูติบัตรของ ด.ญ.พรนับพัน ที่มีนายปุณณภพเป็นบิดากับนางสาวสาริศาเป็นมารดา
"คุณปุณณ์ อายคนอื่นบ้างสิคะ" นาวเบี่ยงหน้าหลบ แต่ก็ไม่พ้นโดนหอมแก้มไปอีกฟอด
"จดทะเบียนสมรสกันไหม ไหนๆ ก็มาแล้ว เหมือนที่คุณปู่บอก จะได้ไม่เสียเที่ยว" ปุณณ์เอ่ยกระเซ้าเสียงดังจึงโดนนาวตีเพียะไปที่ต้นแขนหนึ่งที
"คุณกับนาวยังเรียนอยู่จะจดได้ยังไงคะ กลับกันเถอะค่ะ" นาวว่าเสียงเบา เพราะกลัวคนอื่นจะได้ยิน ใบหน้าสวยแดงระเรื่อ
"อายเหรอ?" ยิ่งเห็นเธอหน้าแดงเขาก็ยิ่งอยากแกล้งเธอ โน้มใบหน้าหล่อเหลาเข้ามาใกล้เอ่ยเสียงเบาข้างใบหูเล็ก
"อายสิคะ ก็คุณเล่นหอมแก้มนาวต่อหน้าคนเยอะแยะแบบนี้"
"เดี๋ยวก็ชิน เพราะปุณณ์จะหอมนาวทุกวันเหมือนที่หอมพาฝัน จะกอดนาวทุกวันเหมือนที่กอดพาฝัน ลูกของเรา"
"คุณปุณณ์ พูดอะไรของคุณเนี่ย"
