"ถ้านาวตัดสินใจไปแล้วอีฟก็โอเค ยังไงอีฟก็อยู่ข้างๆ นาวเสมอ" อีฟพูดขึ้นหลังจากได้ฟังเรื่องที่นาวรับเป็นมารดาผู้ให้กำเนิดพาฝัน ลูกสาวของปุณณ์
"ขอบใจอีฟมากนะ"
"แล้วระหว่างนาวกับคุณปุณณ์ล่ะ อีฟหมายถึงความรู้สึกของนาวกับคุณปุณณ์ คุณปุณณ์คิดยังไงกับนาว"
"เขาบอกว่าชอบนาว"
"แบบนี้ก็โอเคเลยดิ เพราะนาวก็ชอบคุณปุณณ์อยู่แล้ว"
"แต่นาวไม่มีอะไรคู่ควรกับเขาเลยนะอีฟ"
"นาวเอาอะไรมาวัด เรื่องแบบนี้มันอยู่ที่หัวใจของคนสองคน ไม่ได้วัดกันที่ทรัพย์สินเงินทองสักหน่อย รักก็คือรัก อยากรักก็รักไปเลย แล้วนาวไม่ต้องกังวลเรื่องอีฟเลยนะ เราต่างมีชีวิตเป็นของตัวเอง นาวเลือกทางเดินได้เลย เรามาถึงจุดนี้กันแล้ว มันจะไม่มีคำว่าถอยหลัง เราจะต้องเดินไปข้างหน้าเท่านั้น"
"รักอีฟจัง อีฟจีบคุณปัณณ์ไหม"
"ใครคือคุณปัณณ์"
"น้องคุณปุณณ์ จีบไหม นาวแนะนำให้รู้จัก"
"หล่อไหม ถ้าหล่อเท่าคุณปุณณ์ก็น่าสนนะ" อีฟทำเหมือนสนอกสน
