ร่างสูงทาบทับอยู่บนตัวร่างบาง ใบหน้าหล่อเหลาห่างจากใบหน้าสวยเพียงนิด ทำให้สัมผัสได้ถึงเสียงลมหายใจ ก่อนจะประทับริมฝีปากลงบนหน้าผากมน เธอนอนตัวแข็งทื่อ หลับตาปี๋ เพราะไม่เคยนอนแนบชิดกับใครแบบนี้ ริมฝีปากหนาค่อยจูบเบาๆ ลงตามพวงแก้มใสที่เริ่มแดงระเรื่อด้วยความเขินอาย ก่อนจะบดเคล้าริมฝีปากอิ่มนุ่มอย่างอ่อนโยน เนิ่นนานกว่าที่ปุณณ์จะยอมผละริมฝีปากออกจากริมฝีปากของนาว
"คุณปุณณ์ อย่าค่ะ" นาวหดคอ เมื่อริมฝีปากหนากำลังไล้เล็มลำคอขาวของเธอ มือหนาลูบไล้ขาเรียวจนถึงขาอ่อนด้านใน ปากเรียวร้องห้ามด้วยน้ำเสียงสั่นๆ หัวใจเต้นรัวเร็ว หอบหายใจแรง ร่างกายของเธอเริ่มสั่นสะท้าน
"เป็นความสุขของกันและกันนะนาว" นัยน์ตาคมฉายแววปรารถนาอย่างลึกซึ้ง ก่อนจะใช้จมูกและปากของตนซุกไซ้ไปตรงซอกคอของเธอ
"คุณปุณณ์อย่า นาวกลัว" เมื่อร้องบอกแล้วครั้งหนึ่งแต่เขาก็ยังไม่หยุดการกระทำ นาวก็ต้องยับยั้งอีกครั้ง เนื้อตัวสั่นเทิ้มมากข
