วันนี้ธิญาดามีนัดกับเพื่อนๆ เพราะยุพเรศจะเดินทางกลับมาจากยุโรป หลังไปเที่ยวตะลอนครบหนึ่งเดือน ชนาภาเองก็ได้หยุดวันนี้พอดี จึงมารอรับยุพเรศด้วยกัน เมื่อถึงเวลาหกโมงเย็นยุพเรศก็เดินออกมา แต่ที่ทำให้เธอและชนาภาอึ้งกิมกี่ก็คือเพื่อนไม่ได้มาคนเดียว แต่มีหนุ่มฝรั่งตาน้ำข้าวเดินตามมาด้วย
“เป็นอะไรไปเกรซ นา ทำหน้าเหมือนเห็นผี” ยุพเรศถามยิ้มๆ เพราะรู้ดีว่าอาการตกตะลึงของเพื่อนเกิดจาก ชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างๆ เธอนี่เอง
“อะไรยังไง ยุเธอเล่ามาเดี๋ยวนี้นะ” ชนาภาดึงเพื่อนเข้ามาใกล้แล้วกระซิบกระซาบ ก่อนจะหันไปทักทายหนุ่มต่างชาติด้วยภาษาอังกฤษอย่างคล่องแคล่ว
“เอาไว้ไปเล่าที่ร้านอาหารได้ไหม ฉันคิดถึงอาหารไทยจะแย่แล้ว” หลังจากแนะนำหนุ่มต่างชาติให้เพื่อนรู้จักและส่งเขาไปกับเพื่อนที่มารอรับเรียบร้อย สามสาวก็พากันไปร้านอาหารอีสาน ที่ยุพเรศเจาะจงเพราะคิดถึงรสชาติจัดจ้านของอาหารไทยที่สุด
“เล่ามาเดี๋ยวนี้ยัยยุ
