หลังจากจัดการภารกิจส่วนตัวเสร็จ ทั้งคู่ก็มานั่งทานอาหารเช้าที่ปาเข้าไปเที่ยงกว่า อาหารหลากหลายชนิดที่จัดใส่จานไว้บนโต๊ะเป็นอาหารที่ผู้เป็นป้าให้คนนำมาส่ง ซึ่งล้วนแต่เป็นของโปรดของเขาและเธอทั้งสิ้น
“กินอาหารร้านเกรซบ่อยๆ ไม่เบื่อบ้างหรือไงคะ” ธิญาดาถามเมื่อเห็นพีรดนย์ทานด้วยท่าทางเอร็ดอร่อย
“ไม่เบื่อครับ หลานเจ้าของร้านสวย ให้กินทุกวันยังได้” ธิญาดากรอกตาให้คนที่ขยันหยอดได้ทุกโอกาส
“คุณป้าว่ายังไงบ้างคะ” ธิญาดาถาม หลังจากที่พีรดนย์รับอาสาโทรไปแจ้งเรื่องที่เธอไม่สามารถเข้าไปทำงานได้
“ตอนแรกท่านก็ตกใจ แต่พอผมบอกว่าไม่ได้เป็นอะไรมาก แค่เดินไม่สะดวกและผมอาสาจะดูแลคุณเอง ท่านก็โอเค”
“เกรซคงต้องพักท่องราตรีไปยาวๆ เลย ไปทีไรได้เรื่องทุกที สงสัยดวงจะไม่สมพงษ์กับสถานที่อโคจร” ธิญาดาพูดจบเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นพอดี เป็นเพื่อนๆ ของเธอนั่นเองที่โทรมาถามอาการด้วยความเป็นห่วง หลังจากคุยได้สักพัก หญิง
