บทที่14

1435 คำ

จ้าวหนิงหลงออกจากบ้านแต่เช้าเพื่อไปคุยเรื่องกลับเข้าไปเรียนต่อที่สำนักศึกษา แม้เขาจะหยุดเรียนไปสามปี แต่เขาก็ศึกษาตำราเป็นประจำเรื่องนี้จึงไม่น่าเป็นห่วง อีกอย่างเขาเป็นถึงพระเอกของเรื่องนี้จะไปห่วงเขาก็ใช่ที่ ต้องห่วงตัวเองดีที่สุด หากทุกอย่างยังเป็นไปตามนิยาย ไม่ใช่นางต้องตายในอีกไม่นานนี้หรือ นางยังคงทำทุกอย่างเช่นทุกวัน ตอนไปซักผ้าก็พาเด็กๆไปด้วย นางจึงมีความคิดหากซื้อที่เพิ่มให้ถึงลำธารหลังบ้านต่อไปก็ดึงน้ำมาใช้ได้โดยไม่ต้องเดินมาซักผ้าที่แม่น้ำ ที่นางมมาซักผ้าที่แม่น้ำที่ไกลจากลำธารหลังบ้านเพราะนางอยากจะฟังข่าวสารของหมู่บ้านจากหญิงสาวที่มาซักผ้า เพราะนางไม่มีความทรงจำเรื่องในหมู่บ้านนี้เลย แล้วทุกครั้งที่นางมาก็จะได้ฟังเพียง บ้านไหนแต่งบุตรหลาน หลังไหนทะเลาะกัน เพียงเท่านั้น ไม่มีใครที่จะสนใจชวนนางคุยหรือคุยเรื่องของนางต่อหน้านาง เพราะร่างเดิมที่นิสัยร้ายกาจทำให้ชาวบ้านทั้งหวาดกลั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม