จ้าวหนิงหลงออกจากบ้านไปเรียนแล้วกลับมาอีกทีเป็นเวลาของมื้อเย็นแล้ว เรียกได้ว่าเป็นช่วงเวลาที่ซูหนี่สบายใจที่สุดก็ว่าได้ ที่ไม่ต้องคอยระวังตัว เพราะสายตาของจ้าวหนิงหลงเหมือนจะมองทะลุเข้าไปถึงจิตวิญญาณของนางได้เลย
ตอนนี้นางจึงมีอยากจะหาอะไรทำเพิ่ม ที่นางคิดไว้คือนางอยากทำสบู่ ในยุคนี้แม้จะใช้ฝักจ้าวเจี่ยวอาบน้ำ สระผม ซักผ้า แต่ความรู้สึกของนางคือมันไม่สะอาด นางจึงคิดที่จะลองทำก่อน เรื่องนี้คงต้องรบกวนให้จ้าวหนิงหลงช่วยหาของที่จะต้องใช้ แล้วยังต้องหาช่างไม้ทำพิมพ์สำหรับใส่สบู่อีกด้วย
ตอนที่กินอาหารมื้อเย็นนางบอกเขาเรื่องที่จะให้เขาช่วย เขาก็รับปากอย่างดี เขาให้นางวาดแบบพิมพ์ที่ต้องใช้ให้ เขาจะหาช่างไม้ทำให้เอง ส่วนปูนขาวต้องใช้เวลาเสียหน่อยแต่ไม่ใช่จะหาไม่ได้เพียงแต่ตระกูลที่มีจะเป็นตระกูลใหญ่เสียมากกว่า
"หากขอให้ท่านหมอตู้ช่วยจะได้หรือไม่" ก็นางไม่รู้จักใครนอกจากหมอตู้อีกแล้ว
"ไม่ต้อง ข้
