เกาหยวนไปเช่าเกวียนในหมู่บ้านให้ไปส่งน้องสาวของตน นางเกาซินยังอาลัยอาวรณ์ไม่อยากให้บุตรสาวกลับจนนางต้องรับปากว่าจะมาหาบ่อยๆ ทั้งหมดจึงได้ขึ้นเกวียนกลับหมู่บ้านถงสือ เพราะกินข้าวเย็นกันมาแล้ววันนี้นางจึงไม่ต้องเข้าครัวเอง ซูหนี่จับเด็กๆอาบน้ำ แล้วนางก็ไปอาบตาม อาจตะเป็นที่เล่นกับเกาชวนจนเหนื่อยเด็กแฝดเมื่อล้มตัวลงนอนไม่รอให้ซูหนี่เล่านิทานก็หลับกันทันที จ้าวหนิงหลงที่เดินมาดูลูกเมื่อเห็นทั้งคู่หลับแล้วเขาก็เดินออกไป แต่ซูหนี่เรียกเขาไว้เสียก่อน "วันนี้ขอบคุณท่านมาก" นางขอบคุณเขาจากใจที่ช่วยให้นางผ่านความกังวลเรื่องครอบครัวไปได้ "ไม่เป็นไร ทำไมเจ้าเพียงกลับบ้านเดิมถึงต้องกังวลเช่นนั้น" นางกรอกตาอย่างไม่รู้จะตอบคำถามนี้อย่างไรดี มือทั้งสองของนางเริ่มบีบนิ้วอีกแล้ว เมื่อจ้าวหนิงหลงเห็นนางเป็นเช่นนั้นก็ไม่รอฟังคำตอบ เขาเดินออกจากห้องของนางเพื่อกลับห้องตนเองทันที ที่เขาถามเพียงอยากจะให้นางเ