หมับ!
"นายเป็นบ้าอะไรขึ้นมาเนี้ย เมาแล้วก็ไปนอนสิ อย่ามายุ่งกับฉัน!" เธอถูกกระชากแขนให้ลุกมานั่ง แรงบีบตรงต้นแขนเรียวสร้างความเจ็บปวด กระตุ้นน้ำตาเอ่อคลอ
"ฉันอยากจะรู้จริงๆ ว่าเธอต่างหากคิดจะทำอะไรกันแน่ อยากหลอกปั่นหัวฉันงั้นเหรอหรือจะเอาหาข้อมูลอะไรไปช่วยไออดีตซ้ำซากของเธออีก!"
"ฉันไม่ได้คิดจะทำอะไรอย่างที่นายพูดทั้งนั้น! ปล่อยฉันสักทีสิ มันเจ็บนะ!" ยิ่งเธอดิ้นแรงเท่าไหร่ เขายิ่งบีบมากขึ้นเรื่อยๆ
"เจ็บเหรอ! เจ็บให้ตายสิดี! มันยังไม่เท่าที่ฉันรู้สึกเลยสักนิด!" ร่างสูงปล่อยอารมณ์โกรธเกลียดอยู่เหนือความคิด ผลักให้ร่างบางนอนลงบนเตียงกว้าง แล้วขึ้นคล่อมตะคอกตราหน้าเสียงดังสนั่น
"หยุดคิดไปเองเออเองว่าฉันจะหักหลังนาย! ฉันต้องบอกอีกกี่รอบว่าฉันไม่เคยทำ!"
"แล้วไอสิ่งที่เธอพูดมันเชื่ออะไรได้บ้าง! เธอรู้ไหมฉันย่อยยับขนาดไหน เวลาที่เธอลอบส่งข้อมูลให้มัน!"
"นายหยุดเพ้อเจ้อสักที! ฉันไม่ได
