สองปีผ่านไป_
"ทิวเขาพร้อมนะครับ" น้ำเสียงเข้มของเจ้าบ่าวบอกกับลูกชายวัยสองขวบกว่า ขณะที่มืออีกข้างยังอุ้มลูกชายอีกคนวัยหกเดือนเศษ ระหว่างรอร่วมพิธีกล่าวปฏิญาณในงานวิวาห์
ร่างสูงชุดสูทสีขาวจัดเซ็ททรงผมขึ้นให้สง่า จับมือทิวเขาไว้แน่นข่มอาการประหม่าครั้งแรกและครั้งเดียวของลูกผู้ชาย
"ครับ" ทิวเขาในชุดสูทเฉกเช่นบิดายืนตรงนิ่ง
"น่ารักจังเลย..." เอิงเอยรีบยกมือเช็ดหยดน้ำตาแห่งความตื้นตัน ในชุดเจ้าสาวสีขาวผ่องขับผิวเนียนละเอียดดึงดูดได้ทุกสายตา ช่วงที่เธอกำลังเดินไปหาเจ้าบ่าวมีพ่อและแม่เคียงข้าง
เธอเคยวาดฝันในชีวิตของผู้หญิง จะได้เห็นภาพแบบนี้สักครั้งนึง แล้วมันก็เป็นจริงอย่างสมบูรณ์แบบทุกประการ
"ฝากเอยด้วยนะพอล" แม่ของเอิงเอยบอกกับเจ้าบ่าว ยามที่พาลูกสาวมายืนตรงหน้าเขา
การกระทำของพอลเป็นที่ประจักษ์แล้ว เขาได้ดูแลลูกสาวท่านอย่างดีตลอดเวลาที่ผ่านมา
"ครับ" ความรักของเขามันพรั่งพรูตอนมองท
