ภายในศาลาวัด ช่วงบ่าย งานศพคุณพ่อของขวัญข้าว
เสียงสวดมนต์เริ่มเบาลง พร้อมกับกลิ่นธูปลอยคลุ้งในอากาศ
ผู้คนทยอยเดินเข้าไปร่วมไว้อาลัย ข้างหน้าตั้งรูปถ่ายของพ่อขวัญในกรอบสีดำที่มีพวงมาลัยล้อมอยู่เงียบสงบ
ขวัญข้าวยืนอยู่ตรงนั้น สวมชุดดำเรียบ มือประนมแนบอก ร่างบางดูสงบเยือกเย็น
แต่แววตากลับแดงช้ำ เหมือนคนพยายามฝืนยืนนิ่งทั้งที่ภายในกำลังสั่น
เธอหันไปเมื่อรู้สึกถึงการเคลื่อนไหวของผู้มาใหม่…
เวย์
ชายหนุ่มในเสื้อเชิ้ตดำ เดินเข้ามาด้วยท่าทีสุขุม แต่แววตาคล้ายมีอะไรบางอย่างแบกไว้อยู่เต็มอก
ขวัญสบตาเขาแค่เสี้ยววินาที ก่อนจะหลบตาลงอย่างเย็นชา
เวย์ยื่นซองสีขาวให้ พร้อมก้มศีรษะน้อย ๆ
“ขอแสดงความเสียใจด้วยนะขวัญ นี่… พี่ช่วยเรื่องงานศพเล็กน้อย”
ขวัญรับซองไว้ เธอยังคงมีมารยาท ยิ้มบาง ๆ ที่ไม่มีความรู้สึกเจืออยู่แม้แต่นิด
“ขอบคุณค่ะ คุณเวย์”
คุณเวย์ ไม่ใช่ พี่เวย์
ไม่ใช่ชื่อที่เคยเรียกด้วยน้ำ
