ไม่นานเวธัสก็ซื้อของกินมาเยอะแยะ รับบทเป็นเลขาจำเป็นของแม่หนึ่งวัน
ณ หน้าห้องพักฟื้น บ่ายวันนั้น
ตึก ตึก ตึก!
เสียงฝีเท้าเร่งรีบกับกลิ่นอาหารจากหลายถุงโชยมาก่อนตัวเวธัส เขาหอบของกินเต็มสองมือ ทั้งข้าวมันไก่ ข้าวหมูแดง ก๋วยเตี๋ยวต้มยำ ชานมไข่มุก และแม้แต่ผลไม้หั่นพร้อมทานก็มี
เวธัสดันประตูเข้าไปด้วยท่าทางที่เหมือนจะล้มแหล่มิแหล่ สายตาจับจ้องแค่ของในมือ จนไม่ทันเห็นว่ามีคนอื่นอยู่ในห้องด้วย
เวธัสหอบหิ้ว ถุงแงะ
“มาแล้ว! อาหารสำหรับคนท้องทุกระดับชั้น จะเปรี้ยว จะหวาน จะเผ็ดอ่อนก็มีหมด!”
เสียงหัวเราะลั่นห้องดังขึ้นทันที
เป้เพื่อนสนิทจอมปั่นพูดขึ้น
“โหเว้ยยยย…นี่คือพระเอกหรือตัวตลกวะเนี่ย?”
กันเพื่อสายซึนพูดเสริมอีกคน
“แกเอาทั้งตลาดมาเหรอวะไอ้เวย์ หรือจะเปิดร้านข้าวแกงตรงหน้าห้องโรงพยาบาล?”
เวธัสชะงักกึก กวาดตามองไปเจอทั้งโมเม เป้ ราม และกันที่นั่งยิ้มหน้าระรื่นอยู่ปลายเตียง ส่วนขวัญ
