เมื่อน้องคินอายุได้สองขวบ
เช้าวันจันทร์ในบ้านอัศวเมฆา เงียบเหงากว่าทุกวัน…
ไม่ใช่เพราะใครหายไป
แต่เป็นเพราะ ใครคนหนึ่ง…ต้องไป!
“คินจะไปโรงเรียนวันแรกแล้วครับ!”
เวธัสยืนประกาศเสียงดังในห้องอาหาร พร้อมกับชุดนักเรียนเนิร์สเซอรี่สีฟ้าอ่อนในมือ
และเจ้าตัวเล็กที่กำลังนั่งกินกล้วยบด ตาโตเหมือนยังไม่เข้าใจว่าอะไรจะเกิดขึ้น
ขวัญข้าวถอนหายใจเฮือกใหญ่
“พี่เวย์… ขวัญไม่แน่ใจเลยว่าคินจะไหวไหมคะ นี่แค่สองขวบเองนะ…”
เวธัสพูดเสียงมั่นใจ แต่มือสั่น
“ต้องไหว! เราเตรียมมาอย่างดี โรงเรียนก็ใกล้ อยู่ในกล้องวงจรปิดทั้งวัน… แม่ดูได้ตลอด”
ขวัญเริ่มหน้าเครียด
“แต่ขวัญอาจจะร้องก่อนลูกอีกนะคะ…”
ขณะกำลังแต่งตัว
ขวัญข้าว กำลังค่อย ๆ สวมชุดนักเรียนให้ลูก พร้อมกล่อมเบา ๆ
เวธัส กำลังติดป้ายชื่อที่กระเป๋านักเรียน ใบเล็กเท่ามือถืออย่างภาคภูมิ
จากนั้นขวัญก้มลงพูดกับลูก
“วันนี้คินต้องเก่งนะลูก ไม่ร้องไห้ ไม่
