อีกด้าน
ณ ภายในกระท่อมหลังคากระเบื้องที่เงียบสงัด มีเพียงเสียงฝนตกกระทบหลังคาดังเปาะแปะ พร้อมกับเสียงลมหายใจหนัก ๆ ของสองร่างที่เพิ่งผ่านช่วงเวลาที่แสนอึดอัดและซับซ้อน
เวธัสลุกขึ้นจากร่างบางอย่างอ้อยอิ่ง หลังจากผ่านกิจกรรมบนเตียงมาถึงสามรอบ เม็ดเหงื่อยังคงเกาะอยู่ตามแผ่นหลังเปลือยเปล่า แต่มันคงยังไม่พอสำหรับเขา จากนั้นคนตัวสูงโน้มตัวเตรียมจะจ่อปลายหยักกดเข้าไปยังร่องสวาทอีกรอบ ทว่า....
มือบางยกขึ้นแตะอกเขาไว้ก่อนที่เขาจะเริ่มส่งน้องชายเข้าไปอีก
“พอเถอะค่ะพี่เวย์…ฉันไม่ไหวแล้ว”
เสียงของขวัญข้าวเบาราวกระซิบ ร่างเล็กที่เปลือยเปล่าขดตัวเข้าหากัน ดวงตาแดงก่ำสะท้อนความเหนื่อยล้าทั้งกายและใจ
เวธัสชะงักไปครู่หนึ่งก่อนจะสบถเบา ๆ อย่างหัวเสีย
“โธ่เว้ย…”
เขาลุกขึ้น จากนั้นหยิบเสื้อยืดขึ้นมาสวม ก่อนจะใส่กางเกง แล้วรูดซิปกางเกงอย่างแรงเหมือนจะระบายอารมณ์ จากนั้นก็หันหลังให้คนที่นอนเปลือยเปล่าอย
