บทที่10
มหัศจรรย์อารมณ์อลเวง
หลายวันผ่านไป...
Trin part
“อ้วก!!! อ้วก!!!”
“...”
ผมลืมตาขึ้นมองเพดานห้องแล้วนอนนิ่งอยู่อย่างนั้นอยู่สักพักหลังจากที่ได้ยินเสียงของชฎากำลังอ้วกอย่างเอาเป็นเอาตายอยู่ห้องข้างๆ
ผมค่อนข้างที่จะชินแล้วกับเสียงอ้วกของเธอในยามเช้าตรู่แบบนี้ ใช่ครับเพราะเธอมักจะลุกมาอ้วกเวลานี้เป็นประจำแล้วก็เป็นแบบนี้มาหลายวันแล้วนับตั้งแต่มาอยู่กับผม
ทำให้ผมเริ่มที่จะชินและเข้าใจเพื่อนของเธอแล้วว่าทำไมถึงไม่อยากให้เธออยู่คนเดียว และหลายวันก่อนก็ถือว่าโชคดีมากๆ ที่ผมไม่ปล่อยให้เธอกลับไปอยู่คนเดียวตามที่เธอประชดประชันผมไว้
ก็ที่เธอโมโหผมเพราะผมเอาทุเรียนเธอไปทิ้งนั่นแหละ แต่ตอนนี้ปัญหานั้นมันจบแล้วเพราะเราได้ทำการตกลงอย่างสันติแล้ว
“วันนี้ไปหาหมอสักหน่อยไหม อ้วกแบบนี้มาหลายวันแล้วน่ะ”
ผมเดินเข้ามาในห้องของชฎาแล้วเข้าไปช่วยลูบหลังให้เธอที่ยังนั่งอ้วกกับโถส้วมไม่ไปไหน เห็นสภ
