บทที่ 18 หยอกเบาๆ Trin part ผมนั่งเงียบทันทีที่ชฎาเธอลุกขึ้นเดินเข้าห้องนอน ที่ผมเงียบเป็นเพราะว่าเธอบอกผมว่าเดือนหน้าเพื่อนของเธอจะกลับมาแล้ว ซึ่งเท่ากับว่าเธอจะอยู่กับผมถึงเดือนหน้าเท่านั้นหลังจากนั้นเธอก็จะกลับไปอยู่กับเพื่อนของเธอเหมือนเดิม เฮ๊ย ผมควรที่จะต้องดีใจสิวะแต่ทำไมตอนนี้ผมถึงได้นั่งเงียบแบบนี้ว่ะ “บ้าหน่าไอ้ตฤณมึงควรที่จะต้องดีใจสิวะที่ยัยนั่นจะกลับไปอยู่บ้านตัวเองแล้ว มึงจะได้ออกไปหาสาวๆ สักที” ใช่ ผมควรที่จะต้องรู้สึกแบบนั้น ผมควรที่จะต้องดีใจที่ชีวิตปกติของผมกำลังจะกลับคืนมาแล้ว แต่พอเอาเข้าจริงๆ ทำไมผมยิ้มไม่ออกว่ะ ไม่รู้ดิมันรู้สึกชาแปลก ๆ หรือว่าผมกำลังจะเป็นโรคstokeเหรอว่ะ ก็ไม่น่าใช่ แต่เฮ้อ~ ทำไมรู้สึกจุกแล้วเศร้าแบบนี้ว่ะ คือผมก็อธิบายไม่ถูกเหมือนกันไง มันทั้งจุกทั้งชา แล้วมันก็รู้สึกหงุดหงิดผสมปนเปกันไปหมด พรึบ! แต่จู่ ๆ ก็ไม่รู้ผีห่าซาตานตนไหนเข้าสิงผม ทำ