บทที่19
เหตุการณ์ที่มาโดยไม่ทันได้ตั้งตัว
@ร้านอาหาร
“เธออยากินอะไร”
“อะไรก็ได้ ฉันกินได้หมดแหละ”
“ถ้าฉันสั่งหมดนี้เธอก็กินได้หมดใช่ไหม”
“จึ๊ นายจะบ้าเหรอ ถ้าสั่งหมดนั้นใครมันจะไปกินหมด”
“หึ ก็บอกว่ากินได้หมดเอง”
“กินได้หมดแต่ไม่ใช่จะกินทั้งหมดในเมนูป่ะ”
“โอเคๆ งั้นฉันสั่งให้เธอเอง”
ว่าจบเขาก็หันไปสั่งเมนูอาหารกับพนักงานที่ยืนรอรับออเดอร์ สั่งเสร็จพนักงานก็เดินไปส่งออเดอร์ให้พ่อครัว ฉันก็เลยนั่งมองบรรยากาศรอบๆร้านไปพลางๆ
ฉันจะบอกว่าบรรยากาศร้านของที่นี่มันดีมากเลย เป็นร้านอาหารที่เข้ามานั่งแล้วรู้สึกสบายตาและสบายใจอย่างบอกไม่ถูก ฉันไม่แน่ใจว่าการตกแต่งร้านแบบนี้เขาเรียกว่ามินิมอลหรือเปล่า แต่สีขาวของร้านมันทำให้คนท้องแบบฉันรู้สึกชอบและปลื้มกับบรรยากาศของร้านมาก เหมือนได้ออกมานั่งในที่โล่งๆแล้วปล่อยให้ความอึดอัดความหงุดหงิดก่อนหน้านี้มลายหายไป
ใช่ ถึงก่อนหน้านี้คนตรงหน้าฉันเขาจะ
