ตึก
ตึก
เสียงฉันไม่รอช้าที่จะรีบสาวเท้าเดินตรงไปหาคุณเจย์เดนทันทีด้วยความเร่งรีบ
"สะ...สวัสดีค่ะคุณเจย์เดน" ฉันเอ่ยทักทายคนตรงหน้าออกไปอย่างรู้สึกเกรงกลัวอยู่ไม่น้อย ดวงตาคมร้ายกาจของคนที่อยู่ตรงหน้าก็เหลือบสายตาคมเลื่อนลงมาจ้องมองหน้าฉันนิ่ง
"คะ...คือ จำฉันได้ไหมคะ"
"หึ เด็กเพทาย จำได้...มีอะไร" คุณเจย์เดนยิ้ม ซึ่งท่าทีของอีกคน ยิ่งได้มองใกล้ ๆ ก็ยิ่งรู้สึกตัวเกร็งไปหมด คุณเจย์เดนดูแบดบอยแล้วก็มักจะยกยิ้มมุมปากให้ดูร้ายกาจขึ้นไปอีก
"อะ...เอ่อ คืออลินอยากจะถามเกี่ยวกับพี่ทับทิมหน่อยค่ะ"
"ยัยนั่นน่ะเหรอ ทำไม"
"อลินเป็นห่วง..."
"หึ ไม่ต้องเป็นห่วงยัยนั่นหรอก รุ่นพี่เธอน่ะ ยังไม่ตาย แต่ถ้าฉันกลับไปวันนี้ก็ไม่แน่"
"ค...คะ?" ฉันทำหน้างุนงงไม่เข้าใจส่งให้คนตรงหน้า คุณเจย์เดนเองก็แสดงสีหน้าหงุดหงิดออกมาอยู่ไม่น้อยเมื่อพูดถึงพี่ทับทิม
"รู้แค่ว่ายัยนั่นยังปลอดภัย ยังไม่จากโลกนี้ไปก็พอ" เ
