หลายวันต่อมา
"นี่คุณเลิกพูดจากวนประสาทฉันสักวันได้ไหมขอนั่งทำงานเงียบๆ หน่อย" เซญ่าหันไปพูด เพราะเขาชอบพูดจากวนประสาทเธอมันก็เป็นเรื่องปกติที่คนอย่างเขาจะทำทุกวันอยู่แล้วล่ะ ซึ่งเขาก็ทำอย่างนี้แค่กับเธอคนเดียวด้วย
"ฉันไม่ได้กวนประสาทฉันพูดจริงๆ"
"ฉันไม่เอาอะไรทั้งนั้นแหละมันแพง!"
"แน่ใจนะ"
"แน่ใจสิ"
"แล้วถ้าฉันซื้อมาให้แล้วล่ะ"
"....." เธอหันกลับไปมองเขา
"ฉันพูดจริงๆ ฉันถึงอยากให้เธอรับไว้ไง"
"โอ๊ย! แล้วคุณจะมาถามฉันทำไมล่ะถ้าซื้อมาตั้งแต่แรกแล้วน่ะ"
"ก็ถามเฉยๆ ไง"
"กวน?"
"เปล่า ไม่ได้กวนเลย"
เธอกับเขาเถียงกันเพียงเพราะเขาอยากจะซื้อของให้กับเธอซึ่งของสิ่งนั้นมีราคาค่อนข้างแพงเธอจึงไม่อยากได้ มันไม่ใช่แก้วแหวนเงินทองเพชรพลอยอะไรทั้งนั้นแต่มันเป็นรถหรูที่ถูกนำเข้ามาจากต่างประเทศ เธอไม่อยากได้เพราะส่วนหนึ่งก็ขับไม่เป็นและถ้าหากขับไปมหาวิทยาลัยคนคงได้พากันมองเต็ม
"มานั่
