เช้าตรู่ในวันหนึ่ง
“อืม...” ร่างหนาหยิบโทรศัพท์มือถือที่ซุกซ่อนไว้ในลิ้นชักและกดรับสายอย่างเบาที่สุด เพราะเซญ่ายังไม่ตื่นนอน
( ขอโทษนะครับที่รบกวน ทั้งที่นายก็สั่งเอาไว้แล้วว่าห้ามติดต่อ )
“แล้วมีอะไร?” เขาถามเสียงเรียบ ถึงอย่างนั้นจะไปโกรธหรือโมโหใส่ลูกน้องมันก็ไม่ใช่เรื่อง เพราะโรวันคงจะมีเรื่องด่วนจริงๆ ถึงได้โทรหาเขาแบบนี้
( วันก่อนคุณพิณวลีมาที่บ้านครับ เธอติดต่อนายไม่ได้ ไปหาที่บริษัทก็ไม่เจอ เธอมาเค้นเอาคำตอบกับแม่บ้านครับ แล้วก็... )
“อะไร?”
( เหมือนเธอจะรู้เรื่องความสัมพันธ์ของนายและเซญ่านะครับ โวยวายใหญ่เลย ผมเป็นห่วงน่ะครับ กลัวคุณพิณวลีเธอจะทำให้นายต้องปวดหัว )
“อืม ขอบใจมากที่มาบอก เดี๋ยวฉันจัดการเรื่องนี้เอง” เขาตอบกลับปลายสายไป พร้อมกับเหลียวมองไปยังคนบนเตียงที่ยังหลับปุ๋ยอยู่ เมื่อคืนเธอเพิ่งจะจัดหนักกับเขาไปอยู่หลายรอบหลายท่า คงจะไม่ตื่นเช้าง่ายๆ หรอก
( แล้ว
