มหาวิทยาลัย...
“ไงจ๊ะเพื่อนสาว หายกริ๊บไปเลย เป็นยังไงบ้างจ๊ะ?” จ๊ะจ๋าเพื่อนสาวของเซญ่าแซวขึ้น เมื่อได้มาเจอกับเพื่อนสนิทอีกทีหลังจากที่ผ่านไปอาทิตย์นึงได้แล้ว และเธอก็ไม่ได้ไปร่วมกิจกรรมและหายไปไหนเพื่อนๆ ก็รู้กันอยู่
“ไม่ต้องมาแซวเลยมึงน่ะ” เธอมองหน้าเพื่อนสนิทตึงๆ ก่อนจะหย่อนตัวนั่งลงบนเก้าอี้ วันนี้ไทเลอร์มาส่งเธอเพราะไม่อยากให้เธอขับมอเตอร์ไซค์มาคนเดียว
“สบายตัวป้ะ”
“อีจ๋า อีห่านี่ชอบแซวกูอยู่เรื่อย”
“เอาจริงๆ นะ กูว่าเจ้านายมึงเขาก็ดีนะ หวงมึงเป็นไข่ในหินเลย”
“ดีบ้าบออะไร กว่าจะได้กลับ นึกว่าจะต้องอยู่ที่นั่นตลอดชีวิตซะอีก”
เซญ่านั่งก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสือเพราะไม่อยากคิดเรื่องที่เกิดขึ้นตอนที่อยู่บ้านบนเขากับไทเลอร์ เธออยากจะลบภาพพวกนั้นออกจากหัวจริงๆ แต่ก็ทำไม่ได้ ยิ่งเธอพยายามที่จะลบหัวสมองของเธอมันก็จะยิ่งนึกถึงภาพเหล่านั้น ซึ่งมันก็ไม่ใช่เรื่องไม่ดีอะไรหรอก แต่เธอก็แ
