เช้าถัดมา…
“มะ…แมะ” เสียงเรียกของเจ้าตัวแสบปลุกพลอยฝันหลุดจากภวังค์ทันที เมื่อคืนเธอคิดเรื่องอินธัสจนนอนไม่หลับกว่าจะปิดเปลือกตาลงได้ก็เกือบสว่าง
“จ๋า…ว่าไงคะคนเก่ง” หญิงสาวอุ้มรามิลเอียงไปมาเป็นจังหวะ ก่อนแย้มยิ้มหวาน ๆ หยอกล้อเพื่อให้เจ้าตัวแสบหัวเราะขึ้นมา
“คิคิ” มือนุ่มจับทรวงอกมารดาพลอยฝันรู้ทันทีว่าลูกน้อยคงหิวนม
ร่างบางหมุนปลายเท้าเข้ามาทางห้องนอน เธอนำนมที่ปั๊มไว้ค่อย ๆ ป้อนทีละนิด หลังจากนั้นพออิ่มเจ้าลูกชายตัวแสบก็หาวหวอดจนคนเป็นแม่ยิ้มออกทันที
รามิลตอนนี้ถือว่าเป็นเด็กที่เลี้ยงง่ายมาก ๆ สำหรับคุณแม่มือใหม่อย่างเธอ พอเด็กน้อยโตขึ้นเขากินและนอนเป็นเวลา ไม่ตื่นมาร้องไห้ทุก ๆ คืนเหมือนช่วงสามเดือนแรก
พอส่งลูกนอนกลางวันเสร็จพลอยฝันไม่มีแผนออกไปไหนจึงนั่งลงเพื่อทบทวนหลาย ๆ อย่างตรงปลายเตียง บ่อยครั้งเธอเองก็คิดเหมือนกันว่าถ้ารามิลโตขึ้นจะรู้สึกขาดบ้างไหม เดิมทีความฝันของหญิงสาวถ
