75

1286 คำ

“แล้วดอนจะห้ามศศิได้เหรอ ศศิจะไปทัสคานีกับแด๊ด” ศศิสะบัดแขนอเล็กซานโดรอย่างแรง เพราะอยู่ต่อหน้าคนที่เชื่อว่าเป็นพ่อ อเล็กซานโดรจึงไม่กล้าเข้าไปกระชากตัวศศิเอาไว้ ได้แต่เดินดุ่มๆ ไปคุมเชิงดักหน้าเอาไว้ พร้อมกับแยกเขี้ยวแกมขู่คำพูดลอดไรฟันอย่างที่อยากให้ได้ยินกันสองคน แต่ก็ไม่รอดพ้นจากสายตาของเซซาเร่ไปได้ “คนสวย ไม่ว่าระหว่างเราใครจะเป็นลูกของแด๊ด แต่ยังไงซะพี่ก็คือสามีของเธอนะ คิดว่าแด๊ดอยู่ใกล้เธอแล้วเธอจะถือไพ่เหนือกว่าพี่หรือไง” ศศิไม่เถียง แต่ตีมึนทำไม่รู้ไม่ชี้จนถึงประตูห้อง จับลูกบิดแล้วหมุนเปิดประตูก้าวออกจากห้องโดยมีเซซาเร่เดินตามไปติดๆ พร้อมหันมามองหน้าดอนหนุ่มด้วยแววตาขัดเคือง “ฉันดูแลลูกสาวฉันได้ไอ้วายร้าย” ดอนหวังจะเดินไปคว้าข้อมือของศศิแล้วกระชากตัวกลับเข้าห้องอีก แต่เขาก็ต้องตกใจแทบสุดขีดกับสิ่งที่เกิดขึ้น เมื่อตาแก่ที่ไม่เคยทิ้งเล่ห์เหลี่ยมอันแพรวพราวหันกลับมายิ้มร้ายใส่ห

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม