น้ำเสียงกระด้างเปลี่ยนเป็นสลดหดหู่ “ฉันยอมรับว่าฉันผิด ผิดต่อรักชาติ ผิดต่อผู้หญิงที่ฉันรักมากที่สุด เพราะฉันเมา มันไม่น่าเกิดขึ้นเลย ฉันกับซอนย่า เราไม่เคยคิดจะทำร้ายรักชาติเลยสักนิด ที่ฉันกับซอนย่าทำผิดก็เพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์เท่านั้น”
มาเฟียผู้องอาจแทบจะเสียศูนย์ ทีแรกก็ไม่ได้คิดอะไรสักนิด คิดว่าแด๊ดคงโกรธจัดขนาดแต่งเรื่องมาหลอกเขา แต่สีหน้าและแววตาที่ท่านแสดงออกไม่ใช่เรื่องล้อเล่น ถ้านี่คือการหลอก แด๊ดควรได้รับรางวัลนักแสดงนำยอดเยี่ยม
“แด๊ดกำลังจะบอกผมว่า แด๊ดเล่นชู้กับเมียเพื่อนจริงๆ อย่างนั้นเหรอครับ!! พระเจ้า!! หยุดแกล้งผมสักทีเถอะ แด๊ดเป็นราชามาเฟียนะ ไม่ใช่นักแสดงฮอลลีวูด”
แววตาเคลือบแคลงรอคอยคำตอบให้แด๊ดเฉลยออกมาสักทีว่าโมโหเขาจัดจนอยากดัดนิสัย จนต้องสร้างเรื่องว่าเก็บเขามาเลี้ยง แผนหลอกเด็กแบบนี้ใครจะไปเชื่อ
“ดอน! แกยังไม่เชื่อฉันอีกเหรอ ฉันพูดขนาดนี้ แกดูหน้าฉันสิฉันล้อเล่นหรื
